BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κώστας Δούκας: Ο αξέχαστος μεγαλομπακάλης που πήρε το ρόλο της ζωής του στα 68


Κώστας Δούκας: Ο αξέχαστος μεγαλομπακάλης που πήρε το ρόλο της ζωής του στα 68

Ένα σωστό πολυεργαλείο του ελληνικού κινηματογράφου, ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και άλλα πολλά (ακόμα και φροντιστής!), ο Κώστας Δούκας έμελλε να σφραγιστεί στη συνείδηση του κοινού από κείνον τον αξιομνημόνευτο ρόλο του μπακαλόγατου Παντελή στην εμβληματική κωμωδία «Της κακομοίρας» (1963).

Οι απολαυστικοί αυτοσχεδιασμοί και τα γλωσσικά παιχνίδια με τον φοβερό Κώστα Χατζηχρήστο γέννησαν ένα κωμικό φαινόμενο του εμπορικού μας κινηματογράφου που αν δεν είχε τον περιορισμό της γλώσσας, θα λογιζόταν αναμφίβολα στις μεγάλες κωμωδίες του ευρωπαϊκού σινεμά.

Η ταινία καθιέρωσε αμφότερους τους πρωταγωνιστές, οι οποίοι ξανασυνεργάστηκαν εξάλλου τα επόμενα χρόνια, και έδειξε στον Κώστα Ασλανίδη (όπως ήταν το πραγματικό του όνομα) ότι το ρίσκο που είχε πάρει να αφήσει τη θέση του στην Τράπεζα Αθηνών για να ανέβει στο σανίδι ήταν απόλυτα δικαιολογημένο.

Το εύσωμο αφεντικό του μπακαλογατιού Ζήκου χάρισε κλασικές ατάκες (ποιος δεν θυμάται το «κάτι ψαρούκλες» που λέει μέσα στο τρένο στο «Μην είδατε τον Παναή»;), μας έκανε να δακρύσουμε στα γέλια και άφησε παρακαταθήκη τους ρόλους του σε μια σειρά κλασικές ταινίες, όπως «Ο γαμπρός μου ο δικηγόρος», «Ο κύριος πτέραρχος», «Τα 201 καναρίνια», «Έξω φτώχεια και καλή καρδιά», «Ο Γιάννης τα ’κανε θάλασσα» και τόσες ακόμα.

Σπουδαγμένος στην Εμπορική Σχολή, δικαιώθηκε στην παρόρμησή του να αφήσει μια σίγουρη δουλειά για χάρη της showbiz και με το παραπάνω. 



Ο Κώστας Δούκας γεννιέται το 1895 στη Σμύρνη ως Κωνσταντίνος Ασλανίδης. Για το οικογενειακό του πλαίσιο δεν είναι τίποτα γνωστό, ξέρουμε όμως πως ήρθε στην Αθήνα το 1921, όπου και τέλειωσε την Εμπορική Σχολή.

Μετά έπιασε δουλειά στην Τράπεζα Αθηνών, όταν και κόλλησε το μικρόβιο της υποκριτικής. Στα τριάντα του πια, αφήνει τη βολή της τράπεζας για να βρεθεί σε θεατρικό μπουλούκι να ερμηνεύει τον Κίτσο στην «Γκόλφω», οργώνοντας την ελληνική επικράτεια.


Το 1924 θα τον ανακαλύψει ο βωβός ελληνικός κινηματογράφος, καθώς το ταλέντο του ξεχείλιζε. Ο Δούκας θα παίξει στο βωβό φιλμ «Ο Γάμος της Κοντσέτας και του Μιχαήλ» του Λυκούργου Καλαποθάκη, μια μικρού μήκους μπουρλέσκ κωμωδία με πρωταγωνιστή τον δημοφιλή τότε ηθοποιό Μιχαήλ Μιχαήλ.

Η καριέρα του ωστόσο θα ξεκινήσει, όπως και τόσων ακόμα, μεταπολεμικά…


Τον Κώστα Δούκα θα τον ξαναβρούμε το 1943 ως μέλος της θρυλικής παράστασης «Ακουαρέλλες», που ανέβασε ο Βασίλης Αργυρόπουλος στο θέατρο «Λυρικόν» σε κείμενα του Ασημάκη Γιαλαμά. Εκεί τραγουδά τζαζ δημιουργίες η Ρένα Βλαχοπούλου.

Η θεατρική του καριέρα θα απογειωθεί μεταπολεμικά και θα γίνει ένα από τα αστέρια της αθηναϊκής σκηνής. Πολλές οι ανεπανάληπτες θεατρικές του επιτυχίες, αναφέρουμε ενδεικτικά τις παραστάσεις «Οι φοιτηταί» (1949), «Πάμε πρίμα» (1950), «Σκάνδαλα γυναικών» (1951), «Το τραγούδι της Αθήνας» (1954), «Ομόνοια πλας» (1955) και «Σκάνδαλα και κομπίνες» (1961).

Στον κινηματογράφο θα επανέλθει το 1947, στη δραματική ταινία του Σακελλάριου «Μαρίνα», πλαισιώνοντας ιδανικά τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Δημήτρη Μυράτ και τη Στέλλα Γκρέκα. Μέχρι το 1965 και τον τελευταίο του ρόλο στο «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» (τον θυμόμαστε ως τον εργολάβο που αναλαμβάνει την κατεδάφιση), ο Δούκας θα προλάβει να γυρίσει καμιά τριανταριά ταινίες και να γίνει αναπόσπαστο μέλος της χρυσής εποχής του ελληνικού σινεμά!

Μετά τη «Μαρίνα», ακολουθεί η «Λύκαινα» το 1951 και η «Μαύρη Γη» το 1952, αν και η πρώτη μεγάλη προσωπική του επιτυχία θα έρθει το 1957, στον «Φανούρη και το σόι του», πλαισιώνοντας ιδανικά τον Μίμη Φωτόπουλο.


Το 1960 θα έρθει η πρώτη συνεργασία του με τον Χατζηχρήστο στο «Ο Θύμιος τα ’χει 400» και η χημεία τους είναι κάτι παραπάνω από προφανής! Αφού περάσει και από μια σειρά κλασικών ελληνικών ταινιών της εποχής, όπως τα φιλμ «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «Τα κίτρινα γάντια» (1960), «Μερικοί το προτιμούν κρύο» (1962), «Ο γαμπρός μου ο δικηγόρος» (1962), «Ο άντρας της γυναίκας μου» (1962), «Μην είδατε τον Παναή» (1962), «Ο κύριος πτέραρχος» (1963), «Οι κατεργάρηδες» (1963) κ.λπ., έρχεται η μεγάλη του στιγμή.

Χατζηχρήστος και Δούκας μάς κάνουν ακόμα να ξεκαρδιζόμαστε στο «Της κακομοίρας» (1963), μια ταινία βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό των Χρήστου και Γιώργου Γιαννακόπουλου, αν και βρίθει αυτοσχεδιασμών και λεκτικών παιχνιδιών εκτός σεναρίου! Η απλούστατη, υποτυπώδης και σχεδόν σχηματική πλοκή μετατρέπεται στα χέρια του αξέχαστου διδύμου σε κωμικό φαινόμενο γεμάτο ιδιαιτερότητες και πρωτοτυπίες.


Ο Δούκας είναι πια στα 68 του όταν ερμηνεύει τον ρόλο της ζωής του, τον ηλικιωμένο παντοπώλη κυρ Παντελή που νομίζει ότι με τα λεφτά του μπορεί να αγοράσει τα πάντα και τους πάντες…

Αν πρέπει να σταθούμε σε μια ακόμα χαρακτηριστική του στιγμή στο ελληνικό σινεμά, αυτή θα ήταν αναμφίβολα στον «Τρελάρα» (1963): ο Ολυμπιακός Κώστας Δούκας συναντιέται για πρώτη φορά με τον Παναθηναϊκό Θανάση Βέγγο ως μέλλοντας πεθερός του στις κερκίδες της «Λεωφόρου». 

Στην πλούσια δράση του στο ελληνικό σινεμά περιλαμβάνονται και οι πέντε ταινίες που σκηνοθέτησε: «Οι 900 της Μαρίνας» (1960), «Δέσπω» (1962), «Για την αγάπη του παιδιού μας» (1963), «Τ’ αδέλφια μου» (1966) και «Συντρίμμια τα όνειρά μας». Αλλά και τα πέντε σενάρια που υπέγραψε στα παραπάνω φιλμ (πλην της ταινίας «Οι 900 της Μαρίνας»), με τελευταία του σεναριακή δουλειά το «Θα κάνω πέτρα την καρδιά μου» (1968), που βγήκε στις αίθουσες έναν χρόνο μετά τον θάνατό του.


Ο Κώστας Δούκας έφυγε από τη ζωή το 1967, στα 72 του χρόνια, έχοντας διαγράψει τη δική του πορεία στο ελληνικό θέαμα ως μια αυθεντικά λαϊκή μορφή μιας εποχής που θυμόμαστε με νοσταλγία…



Royal Albert Hall: Γιορτάζει τα 150 χρόνια του με Έρικ Κλάπτον, Πάτι Σμιθ και μία δόση Τζέιμς Μποντ


Η ιστορία του εμβληματικού συναυλιακού χώρου

Είναι το πολιτιστικό διαμάντι του Λονδίνου, ο ιστορικός χώρος που έχει φιλοξενήσει κορυφαίους καλλιτέχνες από ολόκληρο τον κόσμο, σημαντικά πολιτιστικά και επιστημονικά γεγονότα αλλά ορδές διάσημων θεατών. Ο λόγος για το Royal Albert Hall, την ιστορική συναυλιακή αίθουσα που το 2021 συμπληρώνει τα 150 χρόνια λειτουργίας του, μια επέτειος η οποία θα εορταστεί με πλήθος εκδηλώσεων παρά την σκιά του κορωνοϊού που συνεχίζει να πλανάται απειλητικός πάνω από ολόκληρο τον πλανήτη.

Το λαμπερό πρόγραμμα των εορτασμών θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, συναυλίες δημοφιλών καλλιτεχνών, όπως ο Έρικ Κλάπτον και η Πάτι Σμιθ, κονσέρτα μεγάλων ορχηστρών αλλά και ένα νέο μουσικό έργο από πολυβραβευμένο συνθέτη της μουσικής των ταινιών του Τζέμς Μποντ, Ντέιβιντ Άρνολντ.

Έχοντας περιέλθει σε εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση εξαιτίας του lockdown που επέβαλε η πανδημία - οι ζημίες του μέσα στο 2020 ανέρχονται σε πάνω από 18 εκατομμύρια λίρες - οι ιθύνοντες του Royal Albert Hall είναι αποφασισμένοι να παρουσιάσουν ένα πλήρες καλλιτεχνικό πρόγραμμα τη νέα χρονιά το οποίο θα σηματοδοτήσει την 150ή επέτειο λειτουργίας του.

Ο εντυπωσιακός εσωτερικός χώρος του Royal Albert Hall

Η ιστορία του

Το εντυπωσιακό κτίριο σε μορφή μορφή ροτόντας, που βρίσκεται στην περιοχή του νοτίου Κένσινγκτον, υπήρξε ένα μεγαλεπίβολο όραμα του φιλόμουσου βασιλικού συζύγου της Βασίλισσα Βικτωρίας, πρίγκιπα Αλβέρτου. Με αφορμή το Κρύσταλ Πάλας, που είχε δημιουργηθεί το 1851 στο Χάιντ Παρκ για να φιλοξενήσει την μεγάλη έκθεση του Λονδίνου, ένιωσε την ανάγκη δημιουργίας ενός μόνιμου χώρου για την φιλοξενία καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Το όραμα αυτό πήρε σάρκα και οστά χάρη σε δημόσιο έρανο που πραγματοποιήθηκε ενώ η ανοικοδόμησή του ξεκίνησε το 1867 με την βασίλισσα Βικτωρία να το ονομάζει Ρόγιαλ Άλμπερ Χωλ για να τιμήσει τη μνήμη του συζύγου της που στο μεταξύ είχε φύγει από τη ζωή.

Η βασίλισσα Ελισάβετ, μάλιστα, έκανε προσφάτως ειδική αναφορά, στον πρόγονό της αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Ο Αλβέρτος ήταν ένας σπουδαίος οραματιστής κι ένας εξαιρετικά ευφυής άνθρωπος και, μαζί με την βασίλισσα Βικτορία, μοιράστηκε το πάθος του για τις τέχνες, την εκπαίδευση και τον πολιτισμό με ολόκληρο το έθνος».

Το κτίριο σχεδιάστηκε με βάση την ελληνορωμαϊκή αρχιτεκτονική σε αναγεννησιακό ρυθμό δίνοντας μορφή ροτόντας στο πενταόροφο αμφιθέατρο. Τα βασικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του ήταν κόκκινο τούβλο και τερακότα ενώ για τον εντυπωσιακό θόλο του έγινε μια σφυρήλατη μεταλλική κατασκευή με υαλοπίνακες. Οι δε παραστάσεις που κοσμούν την εξωτερική ζωφόρο του παραπέμπουν στην πομπή των Παναθηναίων του Παρθενώνα και απεικονίζουν τον θρίαμβο των τεχνών και των επιστημών.

Το χωρητικότητας 6500 θεατών Royal Albert Hall εγκαινιάστηκε επισήμως στις 29 Μαρτίου του 1870 και από τότε μέχρι σήμερα παραμένει μια από τις διασημότερες συναυλιές αίθουσες, όχι μόνον στην Βρετανία, αλλά παγκοσμίως.



Στη Σαγκάη το πρώτο ελληνικό πολιτιστικό κέντρο της Άπω Ανατολής


Με συμμετοχή παραγόντων από τον χώρο του επιχειρείν, των τεχνών και του πολιτισμού τελέστηκαν στη Σαγκάη τα επίσημα εγκαίνια του Hellas House, του πρώτου και μοναδικού ελληνικού πολιτιστικού κέντρου στην περιοχή της Άπω Ανατολής, την Τρίτη 15 Μαΐου. 

Η νέα στέγη, για την προβολή του αρχαίου αλλά και του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, στεγάζεται σε ένα καλαίσθητο ιστορικό ευρωπαϊκό κτίριο της κινεζικής μητρόπολης. Το όλο εγχείρημα εκφράζει το όραμα των δημιουργών της για τη σύνδεση Ελλάδας και Κίνας και φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα νέο ορόσημο στην κοινωνική, πολιτιστική και επιχειρηματική ζωή της Σαγκάης, και να λειτουργήσει ως Global Leaders Club.

Την εκδήλωση εγκαινίων -η οποία σκοπό είχε να δώσει στους καλεσμένους μια πρώτη γεύση της πρωτοβουλίας του Ηellas Ηouse για την ανάδειξη του ελληνικού πολιτισμού, της γαστρονομίας και της φιλοξενίας- τίμησε με την παρουσία της η υπουργός Τουρισμού Έλενα Κουντουρά, κόβοντας την παραδοσιακή κινεζική κόκκινη κορδέλα των εγκαινίων. 

Εξέφρασε τον ενθουσιασμό της για την πρωτοβουλία του Hellas House να διαδώσει την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και εκτός συνόρων και ευχαρίστησε τους ιδρυτές του για το ευγενές και φιλόδοξο όραμα της δημιουργίας ενός μοναδικού κέντρου διάδοσης του ελληνικού πολιτισμού στην Κίνα, με ένα τρόπο πρωτοφανή.

Συγκεκριμένα, η υπουργός δήλωσε: «Το Ηellas Ηouse προσφέρει "τα καλύτερα της Ελλάδας" που σχετίζονται με το πολιτισμό, τη φιλοξενία και τη γαστρονομία μας. Είναι ο ιδανικός χώρος παρουσίασης των μοναδικών θησαυρών της Ελλάδος, και συνάμα δελεάζει πραγματικά τους Κινέζους ταξιδιώτες να επισκεφθούν την όμορφη χώρα μας- ενώ παράλληλα ενισχύει την ισχυρή συμμαχία καθώς και μια νέα εποχή σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Κίνας».

Στα εγκαίνια συμμετείχαν πολλοί αξιωματούχοι από την Ελλάδα και την Κίνα, μεταξύ των οποίων πρεσβευτές και τοπικοί αξιωματούχοι της Σαγκάης, καθώς και ηγετικά στελέχη διεθνών εταιρειών, επιχειρηματίες, προσωπικότητες του πολιτισμού και στελέχη των διεθνών και τοπικών μέσων ενημέρωσης.

Το Grand Opening Gala διοργανώθηκε στο Eros Garden του Hellas House, όπου υποδεχόμενος τους καλεσμένους του, ο Παύλος Κοντομίχαλος, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Hellas Group, επισήμανε την επιθυμία του να κάνει γνωστή την ελληνική ολιστική εμπειρία που οδηγεί σε μια υγιέστερη και ευτυχισμένη ζωή, να εμπνεύσει τους επισκέπτες και μοιραστεί μαζί τους τη γνώση για όλα όσα σχετίζονται με τον ελληνικό πολιτισμό. Mετά από 15 χρόνια επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ασία, η οικονομική κρίση της Ελλάδας το 2010 ήταν για τον κ. Κοντομίχαλο η αφορμή να στραφεί επιχειρηματικά σε δραστηριότητες που θα βοηθούσαν στην ανάδειξη του πολιτισμικού και γαστρονομικού πλούτου και την ομορφιά της Ελλάδας, της χώρας στην οποία μεγάλωσε και τόσο αγαπά.

Το Hellas House είναι η εκπλήρωση του οράματος της κας και του κου Κοντομίχαλου για ένα κέντρο στην Ασία που θα παρουσιάζει τα «καλύτερα» του ελληνικού πολιτισμού, της φιλοξενίας και της γαστρονομίας. Το πνεύμα, το σώμα, η διατροφή και το περιβάλλον αποτελούν τους βασικούς πυλώνες αυτού του εγχειρήματος, που στόχο έχει τόσο την σωματική υγεία όσο και την πνευματική ευεξία, κατά το λατινικό ρητό «νους υγιής εν σώματι υγιεί»

protothema

Οδήγηση σε χιόνια και παγωμένους δρόμους - Τι πρέπει να γνωρίζουν οι οδηγοί



Μόνον απλή υπόθεση δεν αποτελεί η οδήγηση σε χιονισμένους και παγωμένους δρόμους. Η πρόσφυση των ελαστικών μειώνεται δραστικά, ιδιαίτερα μάλιστα αν δεν «φοράει» το αυτοκίνητό μας χειμερινά ελαστικά.

Εξάλλου πολλοί Ελληνες οδηγοί αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις σπάνια, γιαυτό και αγχώνονται εύκολα, ενώ δεν γνωρίζουν και πώς πρέπει να προσαρμόσουν το στυλ τους στα νέα δεδομένα.

Ποια είναι αυτά; Πολύ απλά στα ολισθηρά οδοστρώματα πολλαπλασιάζεται η απαιτούμενη απόσταση για να ακινητοποιηθεί ένα όχημα, ενώ και το τιμόνι αντιδρά εντελώς διαφορά σε σχέση με ό,τι γνωρίζουμε, όταν επικρατούν κανονικές καιρικές συνθήκες.

Ας δούμε όμως αναλυτικότερα τον δεκάλογο της σωστής οδήγησης σε χιονισμένους δρόμους:

1. Γενικός και απαράβατος κανόνας για το χιόνι και τον πάγο είναι ο εξής: μειώστε ταχύτητα και τηρείτε αυξημένες αποστάσεις από τα προπορευόμενα οχήματα.

2. Η απόσταση ασφαλείας από τα προπορευόμενα αυτοκίνητα πρέπει να είναι περίπου τριπλάσια σε σχέση με εκείνη, όταν είναι στεγνό το οδόστρωμα.

3. Προσπαθούμε να προβλέψουμε δυσάρεστες καταστάσεις, όπως προπορευόμενα οχήματα, που μπορεί να αρχίσουν να γλιστρούν ξαφνικά στη μέση του δρόμου. Ιδιαίτερα επικίνδυνες είναι οι διασταυρώσεις και οι διαβάσεις μπροστά στα φανάρια, επειδή παγώνουν εύκολα εξαιτίας των πολλών φρεναρισμάτων.

4. Μεγάλη προσοχή απαιτείται σε σημεία με ρεύματα παγωμένου αέρα και υγρασία, επειδή εκεί γίνεται ο δρόμος «γυαλί». Τέτοια είναι για παράδειγμα οι γέφυρες, δρόμοι κοντά σε δάση ή δίπλα από ποτάμια.

5. Οι κινήσεις του τιμονιού, το φρενάρισμα και οι επιταχύνσεις πρέπει να γίνονται πολύ απαλά. Οι απότομες κινήσεις του τιμονιού μπορούν να βγάλουν εύκολα το αυτοκίνητο εκτός πορείας, ιδίως στις στροφές.

6. Αλλάζουμε ταχύτητες «ταξιτζίδικα». Περνάμε γρήγορα στην αμέσως επόμενη σχέση του σαζμάν, ακόμη και αν δούμε, ότι κομπιάζει λίγο ο κινητήρας, γιατί έτσι αποφεύγουμε το σπινάρισμα των κινητήριων τροχών.

7. Ξεκινούμε ομαλά και όχι απότομα και όπου κρίνουμε σκόπιμο και είναι δυνατόν, επιλέγουμε την εκκίνηση με δευτέρα και όχι με πρώτη ταχύτητα. Ετσι δεν σπινάρουν οι τροχοί και παραμένει το όχημα σταθερά σε ευθεία πορεία.

8. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται όχι μόνον στις προσπεράσεις, αλλά και στις αλλαγές λωρίδας, γιατί μπορεί να περάσει το όχημα πάνω από σημεία με μαζεμένο χιόνι και να χαθεί η πρόσφυση των ελαστικών.

9. Πριν καθίσουμε στο τιμόνι, βγάζουμε τα χοντρά μπουφάν και τα παλτά, γιατί μειώνουν δραστικά την αποτελεσματικότητα της ζώνης ασφαλείας σε περίπτωση ατυχήματος.

10. Η ασφάλειά μας έχει απόλυτη προτεραιότητα. Αν χιονίζει πολύ και έχουν γίνει οι δρόμοι «γυαλί», είναι προτιμότερο να αφήσετε το αυτοκίνητο σπίτι και να αναβάλλετε τις δουλειές σας ή να χρησιμοποιήσετε κάποιο Μέσον Σταθερής Τροχιάς.

gazzetta.gr

Διάλεξη του πρέσβη της Νοτίου Κορέας για τις σχέσεις Αθήνας - Σεούλ



Με εξαιρετική επιτυχία στέφθηκε η επίσκεψη του πρέσβη της Δημοκρατίας της Κορέας στην Kέρκυρα στις 14 και 15 Δεκεμβρίου 2016.

Η πρεσβεία της Δημοκρατίας της Κορέας διοργανώνει σε τακτά χρονικά διαστήματα επισκέψεις και γαστρονομικές εκδηλώσεις σε διάφορα μέρη της Ελλάδας όπως τη Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Χίο και τώρα την Κέρκυρα, με στόχο την προώθηση του Κορεάτικου πολιτισμού και της Κορεάτικης κουλτούρας στη χώρα μας.

 «Πολίτες της Νότιας Κορέας επισκέπτονται συχνά την Ελλάδα για να γνωρίσουν τον πολιτισμό της. Εμείς ως πρεσβεία στοχεύουμε στην γνωριμία των ελλήνων με την κουζίνα αλλά και τον πολιτισμό της Κορέας», ανέφερε σχετική ανακοίνωση.

Η πρεσβεία διοργάνωσε προβολή Κορεάτικης ταινίας στις 14 Δεκεμβρίου 2016 στον κινηματογράφο «Ορφέα» όπου πολλοί πολίτες της Κέρκυρας έδωσαν το «παρών» και είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν μέρος του κορεατικού πολιτισμού που είναι ο κινηματογράφος.

Ο πρέσβης  κ. Ahn Youngjip έδωσε διάλεξη στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο με τίτλο «Επισκόπηση των Σχέσεων μεταξύ της Κορέας και της Ελλάδας: Με Έμφαση στις Επιρροές της Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού στην Κορέα και η άποψη της Κορέας για το νησί της Κέρκυρας».

 Η διάλεξη έγινε παρουσία φοιτητών, καθηγητών καθώς και του αντιπρύτανη καθηγητή κ. Ιωσήφ Παπαδάτου ο οποίος καλωσόρισε τον κ. πρέσβη στο Πανεπιστήμιο και αναφέρθηκε περιεκτικά στη κοινή πορεία των δύο λαών, της Ελλάδας και της Δημοκρατίας της Κορέας.

Το διήμερο πρόγραμμα επίσκεψης του πρέσβη της Δημοκρατίας της Κορέας στη Κέρκυρα περιελάμβανε μια βραδιά γευσιγνωσίας στο ξενοδοχείο Corfu Palace όπου οι εκλεκτοί καλεσμένοι είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν την Κορεάτικη κουζίνα.

Ο πρέσβης κ. Ahn είχε επίσης την ευκαιρία να επισκεφθεί και να ξεναγηθεί στο Μουσείο Ασιατικής Τέχνης και το Αχίλλειο.

Στην ρωσική πρωτεύουσα, παρουσιάζεται η έκθεση «Θεοί και Ήρωες των Αρχαίων Ελλήνων»

Χάλκινο μετάλλιο με προτομή Αθηνάς Προμάχου, πρώτο μισό 2ου αι. π.Χ. Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, αρ. ευρ. ΜΘ 17540.


Στο Κρατικό Ιστορικό Μουσείο της Μόσχας, που βρίσκεται στην Κόκκινη Πλατεία, στην καρδιά της ρωσικής πρωτεύουσας, παρουσιάζεται από τις 15 Νοεμβρίου η έκθεση «Θεοί και Ήρωες των Αρχαίων Ελλήνων», μια διοργάνωση της Διεύθυνσης Μουσείων του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, σε συνεργασία με Επιστημονική Επιτροπή, στο πλαίσιο του Αφιερωματικού Έτους «2016 - Η Ελλάδα στη Ρωσία», υπό την αιγίδα των κυβερνήσεων των δύο χωρών.

Η σημαντική αυτή έκθεση δίνει την ευκαιρία στο ρωσικό κοινό να έρθει σε επαφή και να θαυμάσει 135 αρχαία έργα εξαιρετικής τέχνης και επιστημονικής αξίας που εικονογραφούν τον μυθικό κόσμο των θεών και των ηρώων και προβάλλουν δοξασίες και λατρευτικές πρακτικές των αρχαίων Ελλήνων.

Ανάγλυφο «Σκεπτομένης Αθηνάς», περ. 460 π.Χ. Μουσείο Ακρόπολης, αρ. ευρ. Ακρ. 695.

Μαρμάρινα γλυπτά, αγγεία, πήλινα ειδώλια, χάλκινα τέχνεργα, κοσμήματα, νομίσματα κ.α. που χρονολογούνται από τους προϊστορικούς έως τους ρωμαϊκούς χρόνους, από 25 Αρχαιολογικά Μουσεία της Ελλάδας, καθώς και πλούσιο εποπτικό και οπτικοακουστικό υλικό μεταφέρουν την εμπειρία του θείου στοιχείου κατά την αρχαιότητα, όπως αποτυπώνεται από την απεικόνιση των ανθρωπόμορφων θεών του Ολύμπου. 

Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, όπως το μαρμάρινο ανάγλυφο αυστηρού ρυθμού της «Σκεπτομένης Αθηνάς» από το Μουσείο Ακρόπολης, η περίφημη πελίκη του «Ζωγράφου του Προνόμου» με την παράσταση του θεού Άρη και Γιγάντων, από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το χάλκινο μετάλλιο με την προτομή της Αθηνάς Προμάχου από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, ο μαρμάρινος Απόλλων, αντίγραφο Φειδιακού τύπου, από το Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας, ο ένθρονος Δίας από το Αρχαιολογικό Μουσείο Δίου, το άγαλμα του νεαρού Διονύσου, που θυμίζει το Λύκειο Απόλλωνα του Πραξιτέλη, από το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

Πελίκη του «Ζωγράφου του Προνόμου» με παράσταση του θεού Άρη κατά των Γιγάντων, περ. 400 π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αρ. ευρ. Α 1333.

Οι θεοί έχουν αναπτυχθεί στο χώρο ακολουθώντας τη διάταξη της Ανατολικής ζωφόρου του Παρθενώνος, το συναρπαστικό και γοητευτικό σύμπαν τους ξεδιπλώνεται μέσα από τις μορφές και τα σύμβολά τους, μέσα σε ιερά τοπία που αργότερα εξελίχτηκαν σε λατρευτικά κέντρα, και μέσα από επεισόδια από την πολυτάραχη ζωή τους. 

Την έκθεση ολοκληρώνουν δύο κορυφαίες μορφές του αρχαίου ελληνικού κόσμου, ο Ηρακλής, κατεξοχήν πανελλήνιος ήρωας, και ο Αλέξανδρος ο Μέγας, οικουμενικός ήρωας, ως ιδιότυπη κατηγορία υπάρξεων ανάμεσα στους θεούς και τους ανθρώπους, με φήμη και κατορθώματα που προσέλαβαν μυθικές διαστάσεις.

Άγαλμα Διονύσου, 150-175 μ.Χ. Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, αρ. ευρ. ΙΣΤ 1056.

Η έκθεση συνοδεύεται από επιστημονικό κατάλογο στη ρωσική γλώσσα με πλούσια εικονογράφηση, ο οποίος πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα στην ελληνική γλώσσα.



Όπως αναφέρθηκε στον χαιρετισμό της Υπουργού Πολιτισμού κ. Λυδίας Κονιόρδου που εκφώνησε κατά την τελετή εγκαινίων η Διευθύντρια Μουσείων του ΥΠ.ΠΟ.Α. κ. Σουζάνα Χούλια-Καπελώνη, «τα δημιουργήματα των αρχαίων Ελλήνων, είτε ως καλλιτεχνικά επιτεύγματα για την αιωνιότητα είτε ως αντικείμενα λατρευτικής χρήσης ή καθημερινής ζωής, εξέφρασαν μύθους, αξίες, ιδέες, πόθους και ελπίδες που εξακολουθούν να συγκινούν και να προβληματίζουν, υπενθυμίζοντας πόσο η σύγχρονη ζωή είναι συνυφασμένη με τον λαμπρό πολιτισμό που μας κληροδοτήθηκε από την Αρχαία Ελλάδα». 

Από την ρωσική πλευρά, ο Διευθυντής του Ιστορικού Μουσείου της Μόσχας, κ. Alexey Levykin, χαρακτήρισε την έκθεση «ως μοναδικό εκθεσιακό γεγονός που επιτυγχάνει να παρουσιάσει την ιστορία του ελληνικού πολιτισμού από την αρχαιότητα έως την ακμή της κλασικής τέχνης», επισημαίνοντας μάλιστα ότι «τα εκθέματα, επιλεγμένα από κορυφαία μουσεία της Ελλάδας, δεν αποτελούν μέρος μόνον του ελληνικού πολιτισμού αλλά και του πολιτισμού της ανθρωπότητας».



Η έκθεση η οποία φιλοξενείται σε ένα από τα πιο εμβληματικά μουσεία της ρωσικής πρωτεύουσας, με πλούσιες συλλογές ανεκτίμητων έργων, θα διαρκέσει έως τις 15 Φεβρουαρίου 2017 και συνιστά το επιστέγασμα των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Έτους «Ελλάδας-Ρωσίας», υπογραμμίζοντας τους παραδοσιακούς φιλικούς δεσμούς των λαών των δύο χωρών και διευρύνοντας την πάντα καρποφόρα συνεργασία μεταξύ των επιστημονικών ιδρυμάτων και των ανθρώπων τους.

Κρατικό Ιστορικό Μουσείο Μόσχας.

huffingtonpost.gr

Swing Away: Μια 90λεπτη διαφήμιση για την Ελλάδα στις αμερικανικές αίθουσες (Video)


Αποστολή στη Ν. Υόρκη: Δέσποινα Συριοπούλου

Μετά από μεγάλες προσπάθειες των συντελεστών της, η ταινία θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες στη Νέα Υόρκη, Βοστώνη, Σικάγο και Λος Άντζελες τον Μάρτιο του 2017.

Στις αμερικανικές αίθουσες τεσσάρων μεγάλων πόλεων, τη Νέα Υόρκη, τη Βοστώνη, το Λος Άντζελες και το Σικάγο θα αρχίσει να προβάλλεται τον προσεχή Μάρτιο η ταινία Swing Away, μια ανεξάρτητη ελληνοαμερικανική παραγωγή, με την συμμετοχή ελλήνων και αμερικανών ηθοποιών.

Την περασμένη Τετάρτη, παρουσία των επικεφαλής του γραφείου Τύπου κας Α. Παπατριανταφύλλου και του γραφείου του ΕΟΤ στην Νέα Υόρκη, κας Γκρέτας Καματερού, οι βασικοί πρωταγωνιστές της όλης προσπάθειας, οι παραγωγοί Τζορτζ Στεφανόπουλος, Πολ Ρόμπερτ Λίνγκας και Τομ Χιώτης, και δυο από τους βασικούς Έλληνες ηθοποιούς, Ρένος Χαραλαμπίδης και Μάνος Γαβράς παραχώρησαν συνέντευξη τύπου στο γραφείο τύπου της Νέας Υόρκης, όπου και μίλησαν για την ταινία και την πορεία της στα διάφορα φεστιβάλ στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ελλάδα και την Κύπρο, τις διακρίσεις που είχε, αλλά και τους άμεσους και έμμεσους στόχους της.

Το Swing Away χρηματοδοτήθηκε αποκλειστικά από ιδιωτικά κεφάλαια, ενώ στο καστ των ηθοποιών συμμετέχουν γνωστοί και καταξιωμένοι του χώρου στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ελλάδα. Πρωταγωνιστούν η λιβανέζικης καταγωγής Αμερικανίδα Σάνον Ελίζαμπεθ, o Αμερικανός ηθοποιός Τζον Ο’ Χάρλεϊ, και η δεκάχρονη Βικτόρια Μίλερ. Στο πλευρό τους παίζουν καταξιωμένοι Ελληνες ηθοποιοί, ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ο Μάνος Γαβράς, η Ολγα Δαμάνη, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς και ο Χρήστος Σουγάρης.

Η ταινία γυρίστηκε στη Ρόδο. Βάσει του σεναρίου η επιλογή για τα γυρίσματα έπρεπε να γίνει σε μέρος όπου υπήρχαν εγκαταστάσεις Γκολφ. «Εξετάσαμε πολλές τοποθεσίες με γήπεδα γκολφ μέχρι να καταλήξουμε στη Ρόδο. Θα μπορούσα να κάνω το γύρισμα στην Τουρκία ή στο Πουέρτο Ρίκο, αλλά ήθελα να γίνει στην Ελλάδα», ανέφερε ο Τζιρτζ Στεφανόπουλος, ο οποίος είπε ότι αισθάνεται περήφανος για το γεγονός ότι κατάφερε η ταινία να γυριστεί στην Ελλάδα. 

Παράλληλα, μίλησε με πολύ θερμά λόγια για τη συμβολή των κατοίκων της Ρόδου, της τοπικής επιχειρηματικής κοινότητας του νησιού, τονίζοντας ότι σκοπός της ταινίας ήταν να υπάρχουν σκηνές που προωθούν την ομορφιά του ελληνικού νησιού.

Ως προς το γεγονός ότι τον Μάρτιο του 2017 η ταινία θα βρίσκεται στις αμερικανικές αίθουσες, ο ελληνοαμερικανός παραγωγός σημείωσε ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο. «Είναι σημαντικό μια ανεξάρτητη ταινία, και δη για μας μια ελληνική ταινία να προβληθεί στις αμερικανικές αίθουσες, κάτι που για να πραγματοποιηθεί δεν είναι καθόλου εύκολο. 

Και είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι γι αυτό». Το ίδιο χαρούμενος δήλωσε και για το γεγονός ότι ελληνική κοινότητα υποδέχθηκε την ταινία με θέρμη, όπως αντίστοιχα και τους Έλληνες ηθοποιούς που συμμετείχαν σε αυτή.

Στη συνέντευξη τύπου λίγα λόγια είπαν και οι ηθοποιοί Ρένος Χαραλαμπίδης και Μάνος Γαβράς. Ο πρώτος με τα όσα είπε επιβεβαίωσε την επίτευξη του στόχου του Τζορτζ Στεφανόπουλου: πέρα από την υπόθεση της ταινίας, να προβάλλονται και οι ομορφιές της Ελλάδας. 

«Όταν ήμασταν στη Σαβάνα, μού έκανε εντύπωση ότι οι θεατές ασχολήθηκαν περισσότερο με το μαγευτικό τοπίο παρά με τις υποκριτικές επιδόσεις μας. Αλλά αυτό είναι κάτι που μας άρεσε πολύ», ανέφερε ο Ρένος Χαραλαμπίδης, τονίζοντας πως «δεν είναι μια ταινία που κολακεύει την Ελλάδα, αφού απλώς τη βάζει στο σημείο που βρίσκεται». 

Επίσης αναφέρθηκε στις «ηρωικές θυσίες των παραγωγών», μέχρι να γίνει η ταινία, και κάλεσε τους ελληνοαμερικανούς μόλις βγει στις αίθουσες να την στηρίξουν.

Από την δική του την πλευρά ο Μάνος Γαβράς ανέφερε ότι «η ταινία αυτή έφερε δυο διαφορετικές κοινότητες την ελληνική και την ελληνοαμερικανική να εργαστούν από κοινού αρμονικά και να πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα». Και συνεχίζει «Ως αποτέλεσμα η ταινία είναι μια ταινία επιπέδου, η οποία παρά το γεγονός ότι γυρίζεται σε χωριό, δεν παρουσιάζει την Ελλάδα ως χωριό».

Ο Τζορτζ Η. Στεφανόπουλος, παραγωγός της ταινίας, είναι δικηγόρος με μεγάλη εμπειρία στον χώρο, ασχολούμενος κυρίως με συμβόλαια θεαμάτων και μεγάλες κινηματογραφικές εταιρείες. Ένας επαγγελματίας που καταξιώθηκε μέσα από την δουλειά του, χωρίς να εκμεταλλευτεί το επώνυμό του. 

Είναι ξάδερφος του επίσης του γνωστού δημοσιογράφου Τζορτζ Στεφανόπουλου, παρουσιαστή στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC που έγινε γνωστός από την θητεία στο πλευρό του πρώην προέδρου Μπιλ Κλίντον, ενώ είναι επίσης ξάδερφος με τον Έλληνα επίσης γνωστό συνάδελφο δημοσιογράφο Αλέξανδρο Στεφανόπουλο, με πολυετή διεθνή εμπειρία στην ερευνητική, σε πολλά επίπεδα και θέματα, δημοσιογραφία που επίσης ζούσε μέχρι πρότινος και αυτός στην Νέα Υόρκη τα τελευταία 17 χρόνια.

Σε παλαιότερη συνέντευξή του για την ταινία, ο Τζορτζ Στεφανόπουλος είχε πει: «Δεν είναι πολιτική, ερωτική ή “ασεβής” κωμωδία που χρησιμοποιεί τα στερεότυπα που επικρατούν για να διακωμωδήσει τους Έλληνες όπως το “Γάμος αλά ελληνικά”. Ο αθλητισμός και η αγάπη βρίσκονται στο επίκεντρο αυτής της ιστορίας. Φυσικά, η ταινία ομόρφυνε με τα τοπία της Ελλάδας, τα αξιοθέατα, τη γλώσσα και τη μουσική μας. Επέμεινα πολύ να γυριστεί η ταινία στην Ελλάδα καθώς ήθελα να διαδοθεί το άθλημα του γκολφ στα νέα παιδιά στην Αμερική. Και εννοείται πως στόχος από την αρχή ήταν να προβληθούν και οι φυσικές ομορφιές της Ελλάδας στο εξωτερικό».

Πάντως στη συζήτηση, πέρα από την ίδια την ταινία κυριάρχησαν δυο βασικά σημεία. Πρώτα, το πόσο η Ελλάδα έχει ζημιωθεί λόγω της απίστευτης γραφειοκρατίας που αποθαρρύνει όχι μόνο ιδιωτικές πρωτοβουλίες, αλλά ολόκληρους κολοσσούς να έρθουν και να γυρίσουν σκηνές στην Ελλάδα. 

Και δεύτερο πόσο δύσκολο είναι για μια ξένη ταινία, και εν προκειμένω για την συγκεκριμένη, χρηματοδοτούμενη εξολοκλήρου από ιδιωτική χρηματοδότηση, που ουσιαστικά αποτελεί διαφήμιση για την Ελλάδα να μην βρίσκει την ελάχιστη συμπαράσταση και βοήθεια (όχι οικονομική) στην προώθησή της. 

Οι συντελεστές κατάφεραν να πάρουν άδεια για την προβολή της σε τέσσερις αμερικανικές πόλεις, στην Ελλάδα δεν τα έχουν καταφέρει ακόμα, και σίγουρα όχι γιατί δεν το προσπάθησαν…


Η υπόθεση της ταινίας

Η ιστορία του «Swing Away» ξεκινά με τη Ζωή Παπαδοπούλου μια Ελληνοαμερικανίδα πρωταθλήτρια του γκολφ, η οποία μετά από την αποτυχία της σε επαγγελματικούς αγώνες γκολφ, φεύγει για το σπίτι των παππούδων της στην Ρόδο, όπου γνωρίζει τυχαία μια μικρή Ελληνίδα, τη Στέλλα, με ταλέντο στο γκολφ και γίνεται η δασκάλα της.

Μόλις ο διευθυντής του γκολφ ανακαλύψει την παρουσία της Ζωή στο χωριό, θα απευθυνθεί σε εκείνη ώστε να βοηθήσει και να προσελκύσει περισσότερους νέους παίκτες.

Στη παραλία του χωριού υπάρχουν εγκαταστάσεις του γκολφ που ένας Αμερικανός επιχειρηματίας θα επιχειρήσει με τους δικούς του όρους να κάνει δικές του τις αθλητικές εγκαταστάσεις.

Συνοδοιπόρος της στο ταξίδι αυτό είναι ο Μάρκος ο πατέρας της μικρής Στέλλας. Μαζί θα ανακαλύψουν τους κρυφούς σκοπούς του Αμερικάνου επιχειρηματία και θα τον φέρουν αντιμέτωπο με τους κατοίκους του χωριού.

Η ταινία είναι γεμάτη από ίντριγκες, χιούμορ, ανατροπές, έρωτες και -φυσικά- πολύ γκολφ.

Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Ελληνοαμερικανός Μάικλ Νικλς, ενώ το σενάριο υπογράφουν ο Πολ Λίγκας και η Τζούλια Νικλς.

Σημείωση/Υστερόγραφο: * Την ταινία δεν την έχω δει. Από αυτά που άκουσε από όσους την είδαν, λένε ότι είναι πολύ καλή. Αποτελεί μια ιδιωτική προσπάθεια, χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις, χωρίς διευκολύνσεις κάθε είδους. Ξεκίνησε από την αγάπη ανθρώπων που έλκουν τις ρίζες τους από την Ελλάδα και θέλουν να την κάνουν γνωστή. Θέλουν να δείξουν την ομορφιά της, την ποιότητά της, τους ανθρώπους της. Θέλουν να βγάλουν προς τα έξω τη θετική πλευρά της χώρας μας. Και όταν βρίσκεται στο εξωτερικό, αυτό είναι ιδιαίτερα συγκινητικό.

Δεν χρειάζεται να είμαστε πάντα στο επίκεντρο λόγω των ατελείωτων οικονομικών προβλημάτων μας. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι που η χώρα μπορεί να δώσει κάτι θετικό. Απλά χρειάζεται να υπάρχει θέληση, έξυπνη διαχείριση, έξυπνο (και όχι απαραίτητα ακριβό) marketing, διάθεση από τους κρατικούς λειτουργούς να καμφθούν τα εμπόδια της γραφειοκρατίας και της απίστευτης κωλυσιεργίας, που στο τέλος-τέλος δεν ωφελούν κανένα. Είναι απλές ενέργειες που δεν κοστίζουν. Αντίθετα ωφελούν, αλλά δεν προωθούνται, όπως θα έπρεπε για να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Πόσο άραγε θα «κόστιζε» να γίνει μια προβολή στην Αθήνα υπό την αιγίδα των υπουργείων πολιτισμού και τουρισμού; Ή πόσο θα κόστιζε ένα dvd της ταινίας να βρισκόταν πάντα στην βαλίτσα της κας Κουντουρά στα συνεχή ταξίδια που κάνει για την προώθηση του ελληνικού τουρισμού; Απλά ρωτάω…

**Είναι εξαιρετική η δουλειά που κάνουν οι δυο γυναίκες, επικεφαλής του γραφείου Τύπου και του γραφείου του ΕΟΤ στην ΝΥ.
Η οικογένεια Στεφανοπούλου

Η οικογένεια Στεφανόπουλου, με καταγωγή από το Νεοχώριο Κυλλήνης και τις ρίζες του οικογενειακού δέντρου να χάνονται στους αιώνες, διάχυτες στην Μάνη και άλλα μέρη, σήμερα είναι διάσπαρτη και με βαθιές ρίζες στις ΗΠΑ από τα τέλη της 10ετιας του 1950. Τότε στα χρόνια του εμφυλίου για πρώτη φορά οι γιοι του κληρικού Πρωτοπρεσβύτερου Δημητρίου Στεφανόπουλου μετανάστευσαν στις ΗΠΑ. 

Πρώτος έφυγε π. Γεώργιος Στεφανόπουλος με τους δυο επίσης κληρικούς γιούς του, τον π. Ηλία Στεφανόπουλο και π. Χαράλαμπο Στεφανόπουλο, πατέρα του George Stephanopoulos, ενώ στη συνέχεια έφυγε και ο τρίτος του γιός Πάνος Στεφανόπουλος, που βρέθηκε στο Σικάγο και σήμερα τα παιδιά του είναι κληρονόμοι μιας μεγάλης επιχειρηματικής αλυσίδας. 

Παράλληλα, η Χαρίκλεια, αδερφή των δυο κληρικών βρέθηκε στον Καναδά για πολλά χρόνια και στη Ελλάδα έμειναν οι Νικολίτσα Στεφανοπούλου, ο Χαράλαμπος Στεφανόπουλος και Κώστας Στεφανόπουλος επίσης και δυο δημοσιογράφοι ο πρώτος στην Απογευματινή επί σειρά ετών και ο δεύτερος στην Ελευθεροτυπία μέχρι συνταξιοδοτήσεως του. 

Ο αδερφός του ιερέα, Δημήτριου Στεφανόπουλου Ναπολέων Στεφανόπουλος είχε τρία παιδιά τον Μιχάλη την Μαρία και τον Βασίλη. Ο Γιός του Μιχάλη Στεφανόπουλου, είναι ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Στεφανόπουλος.



Ο π. Ηλίας Στεφανόπουλος, αδερφός του π. Χαράλαμπου Στεφανόπουλου, με τη πρεσβυτέρα του Ιφιγένεια είναι γονείς του δικηγόρου και παραγωγού Γεωργίου Στεφανόπουλου. Ο τρίτος κατά σειρά στο δένδρο της οικογένειας Στεφανόπουλου, ξάδερφος των υπολοίπων που βρέθηκε στις ΗΠΑ αλλά είναι ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Στεφανόπουλος που γεννήθηκε και σπούδασε στην Ελλάδα αλλά κατέληξε και αυτός στις ΗΠΑ στα 32 του. 

Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας Στεφανόπουλου είναι διάσπαρτα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ. Το δέντρο της οικογένειας Στεφανόπουλου ξεκινά από την Μάνη και χάνεται στα χρόνια του Ναπολέοντα Βοναπάρτη όταν αυτός βρέθηκε εξόριστος στην περιοχή και άφησε απογόνους εκεί.

news247.gr

Υποψήφιο για όσκαρ ελληνικό ντοκιμαντέρ για το προσφυγικό (Video)


To ντοκιμαντέρ της Δάφνης Ματζιαράκη «4.1 Miles», με θέμα το προσφυγικό, βρίσκεται ανάμεσα στις δέκα ταινίες απ' όλον τον κόσμο που θα διεκδικήσουν φέτος μια θέση στην τελική πεντάδα των υποψηφιοτήτων για το Όσκαρ Καλύτερου Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ.

Το «4.1 Miles» καταγράφει τις δραματικές επιχειρήσεις των Λιμενικών Αρχών της Λέσβου και του κυβερνήτη Κυριάκου Παπαδόπουλου, να σώσουν τους πρόσφυγες που προσπαθούν να φτάσουν στις ακτές του ελληνικού νησιού από τα τουρκικά παράλια.

Το ντοκιμαντέρ της Ελληνίδας σκηνοθέτιδας τιμήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο με ένα από τα φετινά φοιτητικά Όσκαρ που δίνει κάθε χρόνο η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών σε σπουδαστές αμερικανικών πανεπιστημίων. Παραγωγός είναι το Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια, όπου η Δάφνη Ματζιαράκη σπουδάζει δημοσιογραφία.

Η σκηνοθέτης πέρασε τρεις εβδομάδες, πέρυσι, πάνω στο σκάφος του Λιμενικού στη Λέσβο με κυβερνήτη τον Κυριάκο Παπαδόπουλο. «Έναν άνθρωπο που με έκανε να δω τη ζωή αλλιώς λόγω του κουράγιου, της δύναμης, του ήθους, της αφοσίωσης και της καλοσύνης του. Το αποτέλεσμα είναι το ντοκιμαντέρ μου, στο οποίο ο Κυριάκος είναι ο κεντρικός ήρωας» σημειώνει η ίδια στη σελίδα της στο Facebook περιγράφοντας την εμπειρία που έζησε στη Λέσβο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του «4.1 Miles» .

Όπως επισημαίνει η Δάφνη Ματζιαράκη στο κείμενο που συνοδεύει το ντοκιμαντέρ της, σε ανάρτηση στη New York Times (28/9/2016): «Η ταινία καταγράφει την κρίσιμη στιγμή ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, εκεί όπου ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις, φόβους ή προετοιμασία, κάποιοι άνθρωποι θα ξεπεράσουν τον εαυτό τους για να σώσουν έναν ξένο».

Οι δέκα μικρού μήκους ταινίες- από τις 61 που υποβλήθηκαν - που θα διεκδικήσουν μια θέση στην πεντάδα για το καλύτερο μικρού μήκους ντοκιμαντέρ (η οποία θα ανακοινωθεί μαζί με τις υποψηφιότητες των Όσκαρ στις 24 Ιανουαρίου) είναι:

Brillo Box (3Ά Off) (Brillo Box Documentary)
Close Ties (Munk Studio - Polish Filmmakers Association)
Extremis (f/8 Filmworks in association with Motto Pictures)
4.1 Miles (University of California, Berkeley)
Frame 394, (Compy Films)
Joe's Violin (Lucky Two Productions)
The Mute's House (The Jerusalem Sam Spiegel Film School)
The Other Side of Home (Feeln)
Watani: My Homeland (ITN Productions)
The White Helmets (Grain Media and Violet Films)

Η 89η Απονομή των Βραβείων Όσκαρ θα πραγματοποιηθεί φέτος στις 26 Φεβρουαρίου του 2017 στο Dolby Theatre στο Χόλιγουντ.


Ο Ρουβάς χόρεψε Ζορμπά και ξεσήκωσε το Κρεμλίνο (Video)


Στη Ρωσία βρίσκεται από την Κυριακή ο Σάκης Ρουβάς, καθώς είναι επικεφαλής του καλλιτεχνικού προγράμματος, που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας, στο Κρεμλίνο.

Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στο «έτος Ελλάδας-Ρωσίας 2016» και πραγματοποιήθηκε από την Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας.

Όπως φαίνεται και στο βίντεο που ανήρτησε ο Έλληνας καλλιτέχνης στο λογαριασμό του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ο Σάκης Ρουβάς, χόρεψε τον «Ζορμπά» και ξεσήκωσε τους θεατές που είχαν βρεθεί στην εκδήλωση.

«Είμαι ευτυχής και ευγνώμων για τη συγκλονιστική, μαγική Ελληνορωσική αγκαλιά αγάπης σήμερα στο Κρεμλίνο. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου», έγραψε στο Instagram ο Σάκης Ρουβάς, σχολιάζοντας τη εκδήλωση στη Ρωσία.


 Σημειώνεται ότι στην κεντρική σκηνή του κορυφαίου χώρου πολιτιστικών εκδηλώσεων της ρωσικής πρωτεύουσας, εμφανίστηκαν μουσικά και χορευτικά συγκροτήματα και τραγουδιστές, που αντιπροσωπεύουν την πολιτιστική πολυμορφία των δύο χωρών.

cnn.gr

Μια αθηναϊκή κουκουβάγια έφτασε στην άκρη του κόσμου


Η κουκουβάγια που πλέον κοσμεί την συμβολή των οδών  Κωνσταντίνου Παλαιολόγου και Σάμου στο Μεταξουργείο έχει γίνει παγκόσμιο viral και δημοσιοποιείται με θαυμασμό από χρήστες του Facebook και του Reddit.

Το γκράφιτι, το οποίο ανήκει στον street artist WD, δημιουργήθηκε στα πλαίσια του φεστιβάλ «Το μικρό Παρίσι των Αθηνών» και πηγή έμπνευσης του αποτέλεσε η φράση του Τζίμι Χέντριξ «Knowledge speaks - Wisdom listens» δηλαδή «H γνώση μιλάει, η σοφία ακούει».

Η επιλογή της κουκουβάγιας από τον καλλιτέχνη δεν είναι τυχαία, καθώς όπως και ο ίδιος δήλωσε είναι το σύμβολο της θεάς Αθήνας και της σοφίας, αρετή που χρειάζεται στην Ελλάδα αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Συγκεκριμένα το σχόλιο του WD στο facebook ήταν:

«H κουκουβάγια συμβολίζει την σοφία και την ίδια στιγμή είναι το σύμβολο της θεάς Αθηνάς, αυτής που έδωσε το όνομα της στην πόλη της Αθήνας. Από την άλλη η κουκουβάγια ως πουλί είναι διάσημη για την εξαιρετικά καλή όραση της σε μακρινές αποστάσεις ιδιαίτερα σε χαμηλό φωτισμό. Σήμερα η Ελλάδα, και όχι μόνο, βιώνει μία πολύ σκοτεινή φάση και νομίζω ότι είναι ώρα για εμάς να θυμηθούμε την σοφία αυτού του πλάσματος».



Το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών» διοργάνωσε το Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό Δίκτυο, ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων και η Περιφέρεια Αττικής με την υποστήριξη της Γαλλικής Πρεσβείας στην Ελλάδα. 

athensvoice.gr

Η σχέση του Σαίξπηρ με την Κλασική και Σύγχρονη Ελλάδα


Λογοτεχνικά "δάνεια" από τους Έλληνες αρχαίους τραγικούς αλλά όχι και "αντιδάνεια" -ενσωματωμένα από τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, αποτελούν τα περισσότερα έργα του Βρετανού δραματουργού Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

Γιατί ..μπορεί "η επιρροή της ελληνικής τραγωδίας στη λογοτεχνία της αναγέννησης να υπήρξε καταλυτική", μπορεί ανάμεσα στον Πλούταρχο και τον Σαίξπηρ να υπάρχει "όχι απλώς επιρροή αλλά σχεδόν ...συνεργασία στη γραφή παρά τα 1.000 χρόνια που τους χωρίζουν" -όπως έλεγαν στο διεθνές συμπόσιο για τη "Σχέση του Σαίξπηρ με την κλασσική και τη σύγχρονη Ελλάδα" Έλληνες και ξένοι "Σαιξπηρο-λόγοι"- μελετητές, οι ίδιοι όμως -και κυρίως οι Έλληνες συνάδελφοί τους- ισχυρίστηκαν κατηγορηματικά πως "το έργο του Σαίξπηρ δεν μπόρεσε ποτέ να πάρει την ...ελληνική ιθαγένεια και να ενσωματωθεί πλήρως με τη ελληνική κουλτούρα".

Προϊόντα λογοτεχνικού τουρισμού ανά τους αιώνες και ανά την Ευρώπη, "αντιγραφές" έργων των αρχαίων τραγικών που έφτασαν στον ελισαβετιανό βάρδο 15 αιώνες αργότερα ως κειμενικά σπαράγματα (μέσω των "Βίων" του Πλουτάρχου και αργότερα των έργων του Σενέκα και άλλων λατίνων συγγραφέων της λογοτεχνίας της αναγέννησης), ορισμένα έργα του Σαίξπηρ ("Ρωμαίος και Ιουλιέτα", "Κοριολανός", "Τίμων ο Αθηναίος", "Άμλετ", "Τρικυμία" κ.ά.) φέρουν -αυτούσια σε ορισμένες περιπτώσεις- αποσπάσματα έργων των αρχαίων τραγικών, αλλά και "κάτι από το έργο και τον πολιτισμό και την εποχή που τα δημιούργησε".

Παρ' όλα αυτά, το νεότερο ελληνικό θέατρο των δυο τελευταίων αιώνων δεν κατάφερε να ενσωματώσει σκηνικά την "αγγλικότητα" του Σαίξπηρ. Οι Έλληνες θεατράνθρωποι και το κοινό είναι κυτταρικά πιο κοντά στον Σοφοκλή και τον Ευριπίδη παρά στον ..."ξένο, βόρειο, Ελισαβετιανό βάρδο". Και ...δεν είναι μόνο η συνέχεια της γλώσσας που τους συνδέει με τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, αλλά η συν-βίωση της ίδιας φύσης, γεωγραφίας, του ίδιου ήλιου και κλιματολογικών επιρροών με τους ποιητικούς προγόνους τους. Δεν είναι τυχαίο, ότι η διαφορετική αίσθηση του χιούμορ που επικρατεί -ανέκαθεν- στη ..Γηραιά Αλβιώνα δεν επέτρεψε ποτέ το ανέβασμα λ.χ έργου του Αριστοφάνη στην Ιρλανδία.

Τα παραπάνω δεν υποβαθμίζουν βεβαίως τη μέγιστη συμβολή του Βρετανού βάρδου στη διεθνή δραματουργία, το φιλοσοφικό, φιλολογικό, θεατρολογικό μεγαλείο των έργων του και την ανάγκη και των Ελλήνων θεατραναθρώπων να επιστρέφουν πάντα στο έργο του Σαίξπηρ, να επιχειρούν νέες θεατρικές μεταφράσεις και προσαρμογές του στα νέα χρονολογικά αλλά και κοινωνιολογικά δεδομένα, και να συμπεριλαμβάνουν (ιδιώτες και κρατικές σκηνές) συνεχώς έργα του στο ρεπερτόριό τους.

"Η σχέση του Σαίξπηρ με την Κλασική και Σύγχρονη Ελλάδα" ήταν το θέμα του Διεθνούς συμποσίου, που διοργάνωσε το Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ, με την ευκαιρία της επετείου των 400 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου ποιητή και δραματουργού Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (1616-2016).

Στο κατάμεστο (κυρίως από φοιτητές του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΑΠΘ) αμφιθέατρο του Τελλογλείου ιδρύματος του ΑΠΘ μετείχαν με εισηγήσεις τους (στην αγγλική γλώσσα και με απευθείας μετάφραση που "προσέφεραν" στο μεγαλύτερο μέρος του συμποσίου οι απόφοιτοι του διατμηματικού προγράμματος σπουδών διερμηνείας και μετάφρασης του ΑΠΘ), σημαντικοί ξένοι μελετητές από τα πανεπιστήμια του Γιορκ (Βρετανία), του Μονπελιέ, της Βιρτζίνια κ.α, αλλά και Έλληνες συνάδελφοι τους (Τίνα Κροντήρη:"Οι σαιξπηρικές παραστάσεις του Κάρολου Κουν: Προβλήματα στην πολιτιστική ενσωμάτωση του βάρδου", Διονύσης Καψάλης "Δοκιμάζοντας τον ήχο των λέξεων: "μεταφράζοντας τον Σαίξπηρ", Δήμητρα Δεληπαναγιώτη: "Η απεικόνιση-κατασκευή της θηλυκότητας στις ελληνικές μεταφράσεις των έργων του Σαίξπηρ") καθώς και οι καλλιτεχνικοί διευθυντές του Εθνικού Θέατρου Στάθης Λιβαθηνός και του ΚΘΒΕ, Γιάννης Αναστασάκης (όπως αναφέρθηκε σε εκτενή εισήγηση του -συνοδεία βίντεο αποσπασμάτων από "σαιξπηρικές" παραστάσεις του ΚΘΒΕ, η δεύτερη κρατική σκηνή παρουσίασε στα 55 χρόνια από την ίδρυσή της συνολικά 29 παραστάσεις Σαιξπηρικών έργων -μία ανά διετία με ..."επικρατέστερα" έργα τον "Άμλετ" που σκηνοθετήθηκε και στα τρία ανεβάσματά του από ξένους σκηνοθέτες, τον "Οθέλο", και τον "Βασιλιά Ληρ").

ΑΠΕ-ΜΠΕ

reporter.com.cy