BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Κάσσανδρος: Ο σφετεριστής της εξουσίας που εξαφάνισε την γραμμή αίματος του Μ.Αλεξάνδρου


ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΤΡΙΔΩΝ

Ποιος ήταν τελικά ο Κάσσανδρος ο σφετεριστής εξουσιαστής που εξαφάνισε όλους τους απογόνους του Μ.Αλεξάνδρου αλλά και δολοφόνησε και την ιδια την μητέρα του Ολυμπιάδα;

Αυτός και ο πατέρας του Αντίπατρος πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του Αλέξανδρου και άρπαξαν ότι με πολύ κόπο ο Φίλιππος ο Β' είχε δημιουργήσει.

Το πανίσχυρο κράτος της Μακεδονίας. Και όμως ο άνθρωπος αυτός ήταν ο ιδρυτής της Θεσσαλονίκης.Εξαιτίας του δεν έμεινε διάδοχος του Αλέξανδρου για να κρατήσει την Αυτοκρατορία ενωμένη, και επήλθε η οδυνηρή αν και λαμπρή παρακμή των Εληνιστικών χρόνων μέχρι την κατάκτηση από τους Ρωμαίους όλων των ελληνιστικών βασιλειων και του κυρίως ελλαδικού χώρου. Ότάν ο Ελληνισμός θα ξαναέλαμπε θα ήταν με μια άλλη μορφή: Σαν Βυζαντινός Χριστιανικός Ελληνισμός

Ο Κάσσανδρος ( 358 ή 350 – 297 π.Χ. ) ήταν ένας από τους Επιγόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μια από τις πρωταγωνιστικές φυσιογνωμίες στους πολέμους των Διαδόχων, που βασίλεψε στο χώρο της Μακεδονίας.

Ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία γιος του Αντιπάτρου και ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα που σχετίζονται με τη βασιλεία του είναι η ίδρυση της Θεσσαλονίκης. Επίσης ήταν ιδρυτής της βραχύβιας δυναστείας των Αντιπατριδών.

Μικρός είχε παρακολουθήσει τα μαθήματα του Αριστοτέλη μαζί με τον Αλέξανδρο και τον Ηφαιστίωνα.

Ο Κάσσανδρος δεν ακολούθησε τον στρατό του Αλεξάνδρου, αλλά έμεινε στην Μακεδονία στο πλευρό του Αντιπάτρου. Αργότερα, στην αυλή του στρατηλάτη στη Βαβυλώνα, ο Κάσσανδρος ήταν αυτός που υπερασπίστηκε τον πατέρα του απέναντι στις κατηγορίες των εχθρών τους και κυρίως της Ολυμπιάδας, της μητέρας του Αλεξάνδρου.

Αργότερα, μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ο πατέρας του ανακήρυξε διάδοχό του στη βασιλεία της Μακεδονίας τον Πολυπέρχοντα. Ο Κάσσανδρος έλαβε, παρά το νεαρό της ηλικίας του, τη δεύτερη θέση στην ιεραρχία και το βαθμό του χιλιάρχου, που ήταν αξιόλογη θέση από την εποχή των Περσών, και που είχε υιοθετήσει και ο Μ. Αλέξανδρος στη διακυβέρνηση του κράτους του. Ο Κάσσανδρος ωστόσο δυσαρεστήθηκε, καθώς ο Πολυπέρχων, αν και πολύπειρος, δεν ήταν συγγενής τους εξ αίματος. Τότε, σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη, συμμάχησε πρώτα με ντόπιους συμμάχους και κατόπιν με τον βασιλιά της Αιγύπτου, Πτολεμαίο το Σωτήρα και τον Αντίγονο το Μονόφθαλμο, και κήρυξε τον πόλεμο εναντίον των ανταγωνιστών του.

 Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις τάχθηκαν με το μέρος του και η Αθήνα παραδόθηκε επίσης. Μέχρι το 318 π.Χ., που ηττήθηκε ο στόλος του Πολυπέρχονα στο Βόσπορο, είχε συγκεντρώσει στα χέρια του την κυριαρχία της Μακεδονίας και του υπόλοιπου ελλαδικού χώρου. Έκανε επίσης συμμαχία με την Ευρυδίκη, τη φιλόδοξη σύζυγο του βασιλιά Φιλίππου Γ’ του Αρριδαίου της Μακεδονίας, και έγινε αντιβασιλιάς.

 Ωστόσο, τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της (που ήταν ετεροθαλής αδερφός του Αλεξάνδρου), φονεύτηκαν από την Ολυμπιάδα, μαζί με τον αδερφό του Κασσάνδρου, Νικάνορα. Ο Κάσσανδρος αμέσως προέλασε εναντίον της Ολυμπιάδας και, αφού την ανάγκασε να παραδοθεί στην Πύδνα, λιμάνι στους πρόποδες του Ολύμπου, διέταξε το θάνατό της το 316 π.Χ. Μετά τους εξοντωτικούς πολέμους των επιγόνων, ο Κάσσανδρος, υπ' αριθμόν ένα εχθρός της Ολυμπιάδας, έγινε κυρίαρχος στρατηγός στη Μακεδονία και ο Φίλιππος Αρριδαίος με την Ευρυδίκη συμμάχησαν μαζί του και τον ανακήρυξαν επιμελητή του Μακεδονικού θρόνου. Η Ολυμπιάδα, βλέποντας να κινδυνεύουν τα συμφέροντα του εγγονού της, Αλεξάνδρου Δ', εγκαταλείπει την Ήπειρο και εκστρατεύει στη Μακεδονία. 

Σε σύγκρουση με τα στρατεύματα της Ευρυδίκης και του Αρριδαίου, οι τελευταίοι αιχμαλωτίζονται από τη γηραιά βασίλισσα και θανατώνονται άγρια. Ο Κάσσανδρος, απασχολημένος την εποχή εκείνη στην Αθήνα, κατευθύνεται εναντίον της Ολυμπιάδας, η οποία καταφεύγει στην οχυρωμένη παραθαλάσσια πόλη του Θερμαϊκού κόλπου Πύδνα, έχοντας μαζί της το μικρό Αλέξανδρο Δ´, τη Ρωξάνη, τη Θεσσαλονίκη και πολλούς πιστούς της. 

Μετά από επτάμηνη στενή πολιορκία και αφού η κατάσταση των πολιορκημένων έγινε αφόρητη (οι εγκλωβισμένοι αναγκάσθηκαν να σφάξουν και να φάνε έναν ελέφαντα δώρο του Μ.Αλεξάνδρου), η Ολυμπιάδα συνθηκολόγησε για να σώσει τον εγγονό της. Ο Κάσσανδρος, αθετώντας την υπόσχεσή του, έβαλε τους ανθρώπους του να τη σφάξουν – κατ' άλλους κάλεσε όλους τους εξαγριωμένους συγγενείς των δολοφονηθέντων από την Ολυμπιάδα, να τη λιθοβολήσουν, "αφήνοντας άταφο το πτώμα της να σαπίσει". Σήμερα πιθανολογείται ότι ο τάφος της βρίσκεται στόν τύμβο "Τούμπα" στό μακρύγιαλο της Πύδνας, αλλά δεν έχει ακόμα ανασκαφεί

Η Ρωξάνη ήταν η πανέμορφη κόρη του Οξυάρτη, το φρούριο του οποίου κατέλαβε ο Αλέξανδρος. Η περιοχή αυτή έγινε στην συνέχεια το ελληνιστικό βασίλειο της Βακτριανή, σε μία περιοχή που κάλυπτε το σημερινό  Βόρειο Αφγανιστάν και ήκμασε για τους επόμενους δύο αιώνες.Ο γάμος, σύμφωνα με κάποιες πηγές, ήταν αποτέλεσμα σφοδρού έρωτα του Αλέξανδρου για την πανέμορφη Ρωξάνη, ενώ άλλες πηγές λένε ότι ο γάμος έγινε από πολιτική σκοπιμότητα. Κατά πάσα πιθανότητα ήταν ένας συνδυασμός και των δύο – καθώς εξάλλου το ένα δεν αποκλείει το άλλο.

Ο γιος του Αλέξανδρου γεννήθηκε στη Βαβυλώνα το 323 , όταν εκείνος ήταν πλέον νεκρός. Έτσι ο γιος του, που ονομάστηκε Αλέξανδρος ο Δ” ,ανακηρύχθηκε βασιλιάς μαζί με τον θείο του, Αρριδαίο. Η Ρωξάνη με το γιο της γύρισαν στη Μακεδονία και κατέφυγαν στην Ήπειρο που ζούσε εκεί η Ολυμπιάδα, η μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Βλέπετε δεν αισθανόταν ασφαλής στην Μακεδονία, καθώς εκεί πλέον την εξουσία ασκούσαν οι αντίπαλοι του Αλεξάνδρου και σφετεριστές του θρόνου του. Η Ρωξάνη και ο γιός της Αλέξανδρος έπεσαν τελικά θύματα της θηριώδους εξουσιομανίας του Κασσάνδρου.

Περίπου το 313, διάφορες πόλεις αποκήρυξαν τη συμμαχία που είχαν με τον Κάσσανδρο και μεγάλα μέρη της Πελοποννήσου έπεσαν στα χέρια του Αντίγονου, ενώ οι πόλεμοι των Διαδόχων ήταν ακόμη σε εξέλιξη. Ο Κάσσανδρος αναγκάστηκε να μπει σε διαπραγματεύσεις, αλλά αυτό δεν οδήγησε πουθενά. Στα επόμενα δύο χρόνια, ο Πτολεμαίος κι ο Κάσσανδρος πήραν και πάλι την πρωτοβουλία και ο Αντίγονος υπέστη ήττες. Το φθινόπωρο του 311, υπογράφτηκε συμφωνία ειρήνης, η οποία προέβλεπε παύση των εχθροπραξιών και αναγνώριση του γιου του Μ. Αλεξάνδρου, Αλεξάνδρου Δ’, ως βασιλιά μετά την ενηλικίωσή του.

Όλοι οι θρόνοι και οι δυναστείες των κρατών όλων των εποχών, υπέφεραν από ίντριγκες αλλά και δολοφονίες μεταξύ των σφετεριστών των θρόνων. Αυτό που φοβόταν λοιπόν η Ρωξάνη έγινε. Όταν πέθανε η Ολυμπιάδα, έχασε το στήριγμά της και ο γιος του Αντίπατρου, Κάσσανδρος, που είχε σφετεριστεί την εξουσία στη Μακεδονία, φυλάκισε στην Αμφίπολη τη Ρωξάνη και το γιό της Αλέξανδρο, όπου με διαταγή του το 311 π.Χ. δολοφονήθηκαν.

Όμως τα σώματά τους εικάζεται ότι δεν τάφηκαν με τις δέουσες τιμές καθότι ήταν εχθροί του Κασσάνδρου. Σίγουρα πάντως αποκλείεται να έτυχαν βασιλικών τιμών και ταφής,
όπως υποδηλώνουν οι λέοντες-σφίγγες που βρέθηκαν στην Αμφίπολη, ότι πρόκειται σε κάθε περίπτωση για βασιλικό τάφο.

Ο Κάσσανδρος επίσης έπεισε τον Πολυπέρχονα πως συμφέρον του ήταν να δηλητηριάσει το νόθο γιο του Αλεξάνδρου, Ηρακλή, και τη μητέρα του, μια ερωμένη του Αλεξάνδρου από την Περσία, τη Βαρσίνη, το 309 π.Χ.. Είχε ήδη συνδεθεί με τη βασιλική οικογένεια παίρνοντας για σύζυγο τη Θεσσαλονίκη, ετεροθαλή αδερφή του Μ. Αλεξάνδρου. Έχοντας συνάψει συμμαχία με το Σέλευκο, τον Πτολεμαίο και τον Λυσίμαχο, εναντίον του Αντιγόνου, έγινε μετά την ήττα του τελευταίου και του γιου του Δημητρίου το 301 π.Χ. στη Μάχη της Ιψού, αδιαμφισβήτητος ηγεμόνας της Μακεδονίας.

Στον ελλαδικό χώρο ακολούθησε την πολιτική του πατέρα του, βάσει της οποίας φερόταν στις πόλεις κράτη ως υποτελείς κι όχι ως συμμάχους, το αντίθετο από αυτό που έκανε ο Αντίγονος Α΄ και ο Δημήτριος Πολιορκητής. Ο Κάσσανδρος ήταν ένας άνδρας με αγάπη για τη φιλολογία, αλλά επίσης βίαιος και φιλόδοξος. Έχτισε εκ νέου τη Θήβα μετά την ισοπέδωσή της από τον Αλέξανδρο και έχτισε στη θέση της Θέρμας την Θεσσαλονίκη, προς τιμή της συζύγου του. Έχτισε και μια νέα πόλη, την Κασσάνδρεια, στα ερείπια της Ποτίδαιας που είχε καταστρέψει ο Φίλιππος.

Πέθανε από υδρωπικία, το 297 π.Χ. Ο Παυσανίας γράφει πως ο μεγαλύτερος γιος του, ο Φίλιππος, λίγο μετά την ενθρόνισή του, έπαθε εκφυλιστική ασθένεια και πέθανε. Ο
επόμενος γιος, ο Αντίπατρος Β', δολοφόνησε τη μητέρα του, Θεσσαλονίκη, θεωρώντας πως έδειχνε ιδιαίτερη εύνοια για το μικρότερο γιο της, τον Αλέξανδρο Ε’. Ο Αλέξανδρος εκδικήθηκε εκθρονίζοντας τον Αντίπατρο Β', αν και ο δεύτερος ξαναπήρε για λίγο τη βασιλεία, μερικά χρόνια αργότερα. Ο Αλέξανδρος έχασε επίσης τη ζωή του από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, το γιο του Αντίγονου.

Εξαιτίας του Κάσσανδρου η Αυτοκρατορία που ίδρυσε ο Αλέξανδρος δεν είχε ένα κοινό σημείο αναφοράς, το γιο του Αλέξανδρο τον Δ'.Ναι μεν οι Διάδοχοι πιθανώς να μην αναγνώριζαν την εξουσία του, αλλά ο αμεσος δεσμός αίματος με τον άνθρωπο στον οποίο χρωστούσαν την ίδια τους την ύπαρξη θα τους ανάγκαζε να μην πολεμούν ο ένας εναντίον του άλλου, και να αναγνωρίζουν τουλάχιστον μια υποτέλεια στον γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Η λάμψη που ακτινοβολούσε ο Αλέξανδρος κρατουσε ακόμα και μετά τον θάνατό του. Άλλωστε ποτέ δεν θα μάθουμε εαν ο γιος είχε κάποιες ή και πολλές από τις αρετές του πατέρα του. Εξοντώθηκε σε ηλικία 12-13 χρόνων. 

Το είδαμε εδώ

Μυστηριώδεις θόρυβοι που αψηφούν τη λογική εξήγηση! (Video)


Ας το δεχτούμε, υπάρχουν ήχοι που η επιστήμη απλά δεν μπορεί να εξηγήσει, κρατώντας το στόμα της εμφατικά σφαλιστό.

Όσο κι αν τους αναλύσουμε, εξετάσουμε, ξεψαχνίσουμε, απομυθοποιήσουμε, δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε λογικές ερμηνείες και καλοβαλμένες απαντήσεις.

Κι ενώ οι απόκοσμοι ήχοι που θα ακούσουμε περιβάλλονται από διάφορες θεωρίες για την καταγωγή τους, που ποικίλουν φυσικά από το λογικοφανές ως το εντελώς απίθανο, η έλλειψη τελεσίδικης επιστημονικής ετυμηγορίας αφήνει το όποιο εγχείρημα ανάλυσής τους έωλο.

Κι έτσι οι θόρυβοι αυτοί παραμένουν διαπρεπή επιστημονικά μυστήρια που ανθίστανται σθεναρά στις απόπειρες ερμηνείας.

Ας δούμε τους ήχους του ανεξήγητου…

Slow Down



Στις 19 Μαΐου 1997 ένας αλλόκοτος ήχος, που αποκλήθηκε «Slow Down», συνελήφθη από την Εθνική Ωκεανική και Ατμοσφαιρική Υπηρεσία των ΗΠΑ. Μέχρι και σήμερα, η πηγή του ήχου δεν έχει εξακριβωθεί και οι θεωρίες που αποπειράθηκαν να εξηγήσουν τη φύση του θορύβου δεν έχουν καρποφορήσει. Όσο για το όνομα «Slow Down», αναφέρεται στο χαρακτηριστικό του ήχου όπου κάθε 7 λεπτά η συχνότητά του κυριολεκτικά επιβραδύνεται. Ο ήχος καταγράφηκε στον Ισημερινό Ειρηνικό Ωκεανό και έγινε αντιληπτός από 3 αισθητήρες σε μια απόσταση 2.000 χιλιομέτρων. Η καλύτερη εξήγηση έχει να κάνει με τους ήχους των αρκτικών πάγων που μετακινούνται αργά προς τη στεριά, αν και αυτό δεν εξηγεί εντελώς το φαινόμενο, που παραμένει εν πολλοίς άλυτο…

Φαινόμενα Ηλεκτρονικής Φωνής



Τα Φαινόμενα Ηλεκτρονικής Φωνής είναι ένας όρος της παραφυσικής έρευνας που αφορά στην καταγραφή των απόκοσμων ήχων του κόσμου των πνευμάτων. Οι κυνηγοί φαντασμάτων έχουν συλλάβει πολλές φορές τέτοιες λέξεις ή ακόμα και συζητήσεις κατά τις υπερφυσικές αναλύσεις τους, με τους ήχους να μη γίνονται συνήθως αντιληπτοί κατά την ψηφιακή τους σύλληψη, αλλά μόνο κατόπιν, στην αναπαραγωγή του περιεχομένου.

Κι ενώ οι σκεπτικιστές ισχυρίζονται ότι πρόκειται για άναρθρες κραυγές και άλλους ήχους χωρίς σημασία, οι ερευνητές παραφυσικών φαινομένων τείνουν να αναγνωρίζουν λέξεις, φράσεις ακόμα και κανονικές συζητήσεις πνευμάτων με πολλαπλές φωνές! Αν ο ανθρώπινος εγκέφαλος «μεταφράζει» τους ήχους αυτούς σε κάτι με νόημα, είναι μια καλή θεωρία που ελέγχεται ωστόσο…

Quacker



Πληρώματα υποβρυχίων στον Αρκτικό Κύκλο και τον Ατλαντικό Ωκεανό αναφέρουν συχνά παράξενους θορύβους που μοιάζουν με κόασμα βατράχου. Το παρατσούκλι «Quacker» έχει προσκολληθεί από τα ρωσικά πληρώματα στις δεκαετίες του ’70 και του ‘80, την ίδια στιγμή που οι απόκοσμοι αυτοί θόρυβοι ακούγονται πάντα σε συγκεκριμένες περιοχές, από τις οποίες διέρχονται τα υποβρύχια.

Οι ήχοι πρωτοεντοπίστηκαν στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν η κατασκοπευτική τεχνολογία είχε την τιμητική της. Για πολλά χρόνια, Αμερικανοί και Σοβιετικοί θεωρούσαν ότι οι ήχοι προέρχονταν από απόρρητα πειράματα του «εχθρού», αν και αργότερα φάνηκε ότι κανείς τους δεν ήταν υπεύθυνος γι’ αυτούς. Το πλέον εκπληκτικό με το συγκεκριμένο είδος ήχου είναι ότι φαίνεται να αντιδρά στη διέλευση του υποβρυχίου: φαίνεται να προσπαθεί να αποφύγει δηλαδή το σκάφος, μετακινείται και το περικυκλώνει πολλές φορές, αποφεύγοντας με μαεστρία τα σόναρ. Δεν μπορεί στα σίγουρα να πρόκειται για άλλο σκάφος, καθώς η ταχύτητα του ήχου αγγίζει τα 200 χλμ/ώρα…

Πλανητικοί ήχοι



Ξέρατε ότι οι πλανήτες κάνουν θόρυβο; Δεν είναι πολλοί αυτοί που το ξέρουν, πόσο μάλλον που μπορούμε να τους καταγράψουμε, μιας και το Σύμπαν είναι κενό και στο κενό ο ήχος δεν μεταδίδεται. Τα ραδιοκύματα ωστόσο μπορούν με ταξιδέψουν στο Διάστημα και οι ηχητικοί αισθητήρες των διαστημοπλοίων και των δορυφόρων μας μπορούν να συλλάβουν τις ραδιοεκπομπές αυτές. Κάποιοι από τους συμπαντικούς ήχους είναι θόρυβοι που κάνουν πλανήτες και φεγγάρια, οι οποίοι μετατρέπονται με τη βοήθεια της τεχνολογίας σε ηχητικά κύματα, ώστε να γίνουν αντιληπτά από το ανθρώπινο αυτί. Κι ενώ ξέρουμε συνήθως την πηγή τους, παραμένουν απόκοσμοι και μυστηριώδεις…

Το άγνωστο ουρλιαχτό



Υπάρχουν ήχοι τόσο άγνωστοι και υπόκωφοι που δεν έχουν καν ιδιαίτερο όνομα! Μια τέτοια περίπτωση είναι μια σειρά μυστηριωδών ήχων που μας έρχονται από τον Βόρειο Καναδά. Αυτά τα αλλόκοτα ουρλιαχτά έχουν καταγραφεί συχνά σε βίντεο και φαίνεται να προέρχονται από δάσος κοντά στην πολίχνη Conklin της Αλμπέρτα, αλλά και σε άλλες περιοχές στα βόρεια της αχανούς χώρας. Κι ενώ τεκμηριωμένη απάντηση δεν υπάρχει από πλευράς επιστήμης, αυτό αφήνει το θέμα έκθετο στις βουλές των συνωμοσιολόγων και των λογής ερευνητών, οι οποίοι έχουν υποστηρίξει από εξωγήινη δραστηριότητα μέχρι και ήχους κατευθείαν από την Κόλαση! Κι αν αυτό δεν ήταν αρκετό, περισσότεροι τέτοιοι ήχοι καταγράφηκαν πρόσφατα σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, από τη Γλασκόβη και τη Δανία μέχρι και το Σικάγο…

Ηχητικές «βροντές»



Δυνατοί, ανεξήγητοι και φαινομενικά τυχαίοι ήχοι ακούγονται από μεγάλες μάζες νερού της οικουμένης, από τις Μεγάλες Λίμνες της Αμερικής μέχρι και τον Κίτρινο Ποταμό της Ινδίας. Αυτοί οι αταξινόμητοι ήχοι, που μοιάζουν με βροντές καταιγίδας (χωρίς να υπάρχει φυσικά κακοκαιρία στην περιοχή), είναι τόσο δυνατοί που ακούγονται σε ακτίνες πολλών χιλιομέτρων, ενώ όλες οι θεωρίες που έχουν επιστρατευτεί (υπόγεια σπήλαια που καταρρέουν, μετακίνηση αερίων και μετεωρίτες) δεν έχουν δώσει επαρκή εξήγηση…

One World Trade Center



Μυστηριώδης ήχος έχει κατατρομοκρατήσει τους γείτονες γύρω από το παλιό Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου της Νέας Υόρκης, εκεί που χτίζεται πια το ολοκαίνουριο One World Trade Center. Ο ανησυχητικός θόρυβος μοιάζει να προέρχεται από το ίδιο το κτίριο και έχει εντοπιστεί συχνά από περίοικους και περαστικούς, δεν μιλάμε δηλαδή για λίγα και ιδιαιτέρως ευαίσθητα αυτιά. Ο ήχος ξεκίνησε όταν το κτίριο ήταν ακόμα σε στάδιο ανέγερσης και δεν έχει σταματήσει έκτοτε, παρά το γεγονός ότι σήμερα η εξωτερική κατασκευή έχει ολοκληρωθεί…

Βουητά



Παράξενα και χωρίς εξήγηση βουητά ακούγονται σε όλο σχεδόν τον κόσμο, παρά το γεγονός ότι η πηγή του χαμηλής συχνότητας αυτού ήχου δεν έχει εντοπιστεί ποτέ. Ο βόμβος αυτός συνδέεται πολλές φορές με φυσικά φαινόμενα, όπως ενεργά ηφαίστεια ας πούμε, αν και αυτή η θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει τα πάντα. Αυτό που κάνει τα συγκεκριμένα βουητά ακόμα πιο περίεργα είναι ότι δεν συλλαμβάνονται από όλα τα ανθρώπινα αυτιά: κάποιοι τα ακούνε, την ίδια στιγμή που σε άλλους δεν είναι αισθητά. Κάποιες μάλιστα φορές οι βόμβοι συνοδεύονται από δονήσεις, κάτι που τους κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερους…

Το σήμα «Ουάου!»



Ο δρ Jerry Ehman ήταν ο πρώτος που εντόπισε το σήμα «Wow!» στις 15 Αυγούστου 1977, την ώρα που εργαζόταν στο πρόγραμμα Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης (SETI) του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο. Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες του πανεπιστημίου προσπαθούν να επικοινωνήσουν με ενδεχόμενες μορφές εξωγήινης ζωής.

Το σήμα του ενός λεπτού και 12 δευτερολέπτων καταγράφηκε μία και μόνο μία φορά και δεν αναπαράχθηκε ποτέ ξανά, όσο για το όνομά του, το «Ουάου!», το πήρε από τη λέξη που έγραψε πάνω στην εκτύπωση του σήματος ο επιστήμονας, εντυπωσιασμένος καθώς ήταν για την εξωγήινη επαφή! Ο Ehman πίστεψε αρχικά ότι επρόκειτο για γήινο σήμα που αντικατοπτρίστηκε στα συμπαντικά συντρίμμια, κοιτώντας όμως καλύτερα παρατήρησε πράγματα που αψηφούσαν τις γνωστές εξηγήσεις: το σήμα ήταν 30 φορές δυνατότερο από κάθε άλλη συμπαντική εκπομπή και αντίθετα με τις φυσικές ραδιοσυχνότητες, το σήμα «Ουάου!» δεν κατανεμόταν σε ποικιλία συχνοτήτων, αλλά είχε κολλήσει στα 1420 MHz.

Η συγκεκριμένη μάλιστα συχνότητα χρησιμοποιείται μόνο από αστρονόμους, καθώς αυτή είναι η φυσική συχνότητα των ατόμων υδρογόνου στο Διάστημα. Κάτι που στη συλλογιστική του Ehman σημαίνει ότι οι αστρονόμοι κάποιου άλλου εξωγήινου πολιτισμού προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας. Το μόνο που ξέρουμε στα σίγουρα είναι ότι το σήμα προήλθε από τον αστερισμό του Τοξότη…

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Περίεργα σύνορα: Τα σύνορα ΗΠΑ - Ρωσίας (Μικρός και Μεγάλος Διομήδης)


Τα νησιά Διομήδη είναι δύο μικρά βραχώδη νησάκια που βρίσκονται στη μέση του Βερίγγειου Πορθμού.

Ο Μικρός Διομήδης φιλοξενεί την αμερικανική πόλη του Διομήδη με πληθυσμό 146 κατοίκων.

Ο Μεγάλος Διομήδης ανήκει στη Ρωσία και δεν κατοικείται. Τα δύο νησιά απέχουν μόλις 3 χιλιόμετρα. 15 χιλιόμετρα νότια-νοτιοανατολικά από το Μικρό Διομήδη βρίσκεται άλλο ένα μικρό, ακατοίκητο νησί που λέγεται Βράχος Φέργουεϊ.


Η Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας (μια νοητή γραμμή στην επιφάνεια της Γης, η οποία περνά από τον ειρηνικό ωκεανό σχεδόν κατά μήκος του 180ου μεσημβρινού και χωρίζει το χτες από το αύριο) περνά μεταξύ των νησιών του Διομήδη και χρησιμεύει ως σύνορο ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία.

Έτσι όταν οι κάτοικοι του Μικρού Διομήδη κοιτάζουν τον μεγάλο Διομήδη, δεν κοιτάζουν απλά μια άλλη χώρα. Κοιτάζουν την... επόμενη μέρα. Για παράδειγμα όταν στον Μικρό Διομήδη είναι 9 π.μ. Σαββάτου, στον Μεγάλο Διομήδη είναι 6 π.μ. Κυριακής.


Ο Μεγάλος Διομήδης, έκτασης 10 τ.χλμ. που ανήκει στην Τσουκότκα (Ρωσία) είναι γνωστός και σαν Imaqliq, Nunarbuk ή Νησί Ρατμάνοβ, ενώ ο Μικρός Διομήδης που ανήκει στην Αλάσκα (ΗΠΑ) και είναι επίσης γνωστός σαν Νησί Κρούστενσεν ή Inaliq.


Το είδαμε εδώ

10 πράγματα που θα μετανιώνεις για όλη σου τη ζωή...


Τα χρόνια περνάνε πολύ πιο γρήγορα από όσο φαντάζεσαι και πριν το καταλάβεις θα βρεθείς να αναπολείς το παρελθόν...

Πριν έρθει η στιγμή που θα αναρωτηθείς τι έκανες στη ζωή σου, δες για ποια πράγματα θα μετανιώσεις στη ζωή σου και πως μπορείς να τα αλλάξεις όσο είναι ακόμη καιρός...

1. Που έμεινες παραπάνω από όσο έπρεπε σε μία προβληματική σχέση, σε μία σχέση που ήξερες από την αρχή ότι δεν προχωρούσε και περίμενες μάταια κάτι να αλλάξει.

2. Που δεν ταξίδεψες όσο ήθελες, όσο ήσουν νέος χωρίς παιδιά, οικογενειακές υποχρεώσεις και λογαριασμούς να τρέχουν.

3. Που δεν έβαζες αντηλιακή κρέμα προκειμένου να αποκτήσεις εξωτικό μαύρισμα.Το μαύρισμα φεύγει γρήγορα, οι ρυτίδες και οι πανάδες όμως στο πρόσωπό σου ήρθαν για να μείνουν.

4. Που έχασες πολλές ευκαιρίες να δεις τα αγαπημένα σου συγκροτήματα και καλλιτέχνες από κοντά, λέγοντας στον εαυτό σου "δεν πειράζει, την επόμενη φορά".

5. Όλες εκείνες τις φορές που έβρισκες διάφορες δικαιολογίες για να αποφύγεις τη γυμναστική και να σηκωθείς από το κρεβάτι. Σκέψου ότι όταν μετά θα θέλεις να γυμναστείς, μπορεί να μην ακολουθεί το σώμα σου.

6. Που φοβήθηκες να πεις "σ'αγαπώ" ή δεν έδειξες την αγάπη σου στα άτομα που επιθυμούσες. Μετά μπορεί να είναι πολύ αργά, ή να μην βρίσκονται πια κοντά σου.

7. Που παραμέλησες τους δικούς σου ανθρώπους και έχασες σημαντικές στιγμές από τη ζωή τους, για να αφιερωθείς ολοκληρωτικά στη δουλειά σου.

8. Που φοβήθηκες να ρισκάρεις και να παραδοθείς στον έρωτα. Εάν δεν ένιωσες ένα μεγάλο έρωτα στη ζωή σου, τότε δυστυχώς δεν έζησες.

9. Τις στιγμές που δεν υπερασπίστηκες τον εαυτό σου και τα "θέλω" σου και ακολούθησες αυτό που ήθελαν οι άλλοι για εσένα.

10. Το ότι φοβήθηκες να ρισκάρεις και δοκιμάσεις νέα πράγματα και έμεινες σε μία ζωή γεμάτη συμβιβασμούς και κανόνες.

 Πηγή

Το είδαμε εδώ

Αυτό είναι το look που οι άντρες βρίσκουν πιο ελκυστικό!


Ώρες ετοιμασίας μπροστά από έναν καθρέφτη. Πρώτο ραντεβού, το άγχος μεγάλο...

Τι θα φορέσεις, πώς θα βαφτείς, πώς θα φτιάξεις τα μαλλιά σου; Μήπως τελικά αγχωνόμαστε χωρίς λόγο; Πώς μας προτιμούν οι άντρες;

Σύμφωνα με έρευνα του The Quarterly Journal of Experimental Psychology, οι άντρες προτιμούν το φυσικό look. Σιχαίνονται το πολύ έντονο μακιγιάζ, σε αντίθεση με τις περισσότερες γυναίκες που το θεωρούν must.

Μήπως τελικά βρε κορίτσια να το... πάρουμε αλλιώς; Αφήστε στην άκρη τα πινέλα του μακιγιάζ και απλώς νιώστε καλά με τον εαυτό σας όπως ακριβώς είναι! Η αυτοπεποίθηση είναι το παν.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Λιοντάρι, τίγρης και αρκούδα συνθέτουν μια αχώριστη παρέα (Video)


Ο Leo το αφρικανικό λιοντάρι, η Shere Khan η τίγρης της Βεγγάλης και ο Baloo η αμερικανική καφέ αρκούδα είναι κολλητοί φίλοι στο καταφύγιο ζώων «Η κιβωτός του Νώε» στην … Georgia των ΗΠΑ. 

Η ασυνήθιστη παρέα μεγάλωσε μαζί από μωρά, όταν διασώθηκαν σε ηλικία μόλις δυο μηνών από το σπίτι ενός εμπόρου ναρκωτικών πριν από 13 χρόνια.



Το είδαμε εδώ

Guardian: "Η θέση των ωραιότερων γλυπτών του κόσμου αυτών του Παρθενώνα είναι η Αθήνα"


8/2014. Μεγαλώνει το κίνημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα που είχε κλέψει ο Έλγιν και εκτείθενται στο Βρετανικό μουσείο.Εναν ακόμη σύμμαχο φαίνεται πως βρίσκει η Ελλάδα στην προσπάθειά της να πιέσει για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, καθώς, ο αρθρογράφος του βρετανικού Guardian, Τζόναθαν Τζόουνς, δηλώνει ότι η φυσική τους θέση είναι στην Αθήνα.

Ο Τζόουνς σε άρθρο του στον Guardian επισημαίνει ότι η επίσκεψή του στην Ελλάδα τον έπεισε πως το Μουσείο της Ακρόπολης είναι το μέρος στο οποίο πρέπει να βρίσκονται τα Μάρμαρα.

«Τι μπορεί να κάνει κάποιος με τα πιο όμορφα έργα τέχνης του κόσμου; Πού ανήκουν; Πώς πρέπει να φροντίζονται και πού πρέπει να εκτίθενται;» αναρωτιέται τονίζοντας για άλλη μία φορά πως τα γλυπτά πρέπει να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής τους.

Το άρθρο του έχει τον τίτλο «Τα γλυπτά του Παρθενώνα είναι τα ωραιότερα έργα τέχνης στον κόσμο και για αυτό πρέπει να τα επιστρέψουμε», ενώ ο δημοσιογράφος κάνει ένα ταξίδι στον χρόνο περιγράφοντας πότε και πως δημιουργήθηκαν.

Δεν παραλείπει να τα συγκρίνει με άλλα μνημεία παγκόσμιου ενδιαφέροντος, ενώ σημειώνει ότι «Τα γλυπτά δημιουργήθηκαν στην Αθήνα τον 5ο αιώνα π.Χ. για να διακοσμήσουν τον Παρθενώνα, τον ναό της Αθηνάς, που ακόμα και σήμερα δεσπόζει στον ορίζοντα της ελληνικής πρωτεύουσας».

«Είναι φανερό» αναφέρει ο Τζόναθαν Τζόουνς «ότι ο Λόρδος Ελγιν αφαίρεσε τα καλύτερα διατηρημένα τμήματα που διασώθηκαν από τον ναό στις αρχές του 19ου αιώνα, και τα μετέφερε στο Λονδίνο, όπου από τότε συγκαταλέγονται στα εκθέματα του Βρετανικού Μουσείου».

«Είναι επίσης εμφανές ότι η Ελλάδα θέλει τα Μάρματα του Παρθενώνα πίσω και το 2009 άνοιξε ένα μουσείο -έργο τέχνης, κάτω από το λόφο της Αρκόπολης που στέκεται ο Παρθενώνας για να τα στεγάσει» επισημαίνει ο αρθρογράφος.

«Πού ανήκουν όμως πραγματικά τα γλυπτά; Για να βρει όμως κανείς μια λογική απάντηση σε αυτό το ερώτημα», υποστηρίζει ο αρθρογράφος και συνεχίζει «πρέπει πρώτα να σκεφτεί ότι πρόκειται για την πιο όμορφη τέχνη στον κόσμο. Εχει μόνο ελάχιστους αντιπάλους – σκεφτείτε τον Λεονάρντο ντα Βίντσι και τον Μιχαήλ Αγγελο».

«Τα γλυπτά όμως του Παρθενώνα δημιουργήθηκαν 2.000 χρόνια πριν από τα αριστουργήματα της Αναγέννησης. Κρύβουν ζωή, ενέργεια, ηρεμία και μεγαλείο. Οι μορφές των ανακλινόμενων θεών από το ανατολικό αέτωμα, για παράδειγμα, αποδίδουν τρομακτικά τη σύνθεση της μορφής και της χάρης και μοιάζουν περισσότερο με όνειρα παρά με αντικείμενα. Οι φλέβες που διακρίνονται από τα πλευρά ενός κενταύρου, το πάθος των ζώων που κοιτάζουν ψηλά στον ουρανό την ώρα που οδηγούνται προς θυσία – αυτές οι λεπτομέρειες συνθέτουν μια άψογη ομορφιά που επαναλαμβάνω, γράφει ο αρθρογράφος, συναγωνίζονται μόνο τα μεγαλύτερα αριστουργήματα της Αναγέννησης» αναφέρεται στο άρθρο.

Ο Τζόναθαν Τζόουνς κάνει και μια σύγκριση με άλλα σπουδαία έργα τέχνης σημειώνοντας «Εάν οι τοιχογραφίες της Καπέλα Σιστίνα είχαν αποσπαστεί από την οροφή τον 19ο αιώνα και εκθέτοντας στην Εθνική Πινακοθήκη (στο Λονδίνο) θα μπορούσαμε να τις εκτιμήσουμε τόσο; Οχι.

Θα προσπαθούσαμε να φανταστούμε την πραγματική δύναμη του έργου του Μιχαήλ Αγγελου στην φυσική του θέση. Θα χάναμε την συγκίνηση που νιώθει κανείς όταν πονάει ο λαιμός του στην προσπάθεια να τα θαυμάσει στην οροφή της καπέλα Σιστίνα αλλά και τον ενθουσιασμό να διασχίζουμε το Βατικανό προκειμένου να τα θαυμάσουμε, ακόμη και μέσα από τη φασαρία της αναμονής».

Μέσα στο Βρετανικό Μουσείο δεν μπορείς να θαυμάσεις την τελειότητά τους.

«Η θλιβερή αλήθεια είναι πως μέσα στο Βρετανικό Μουσείο, τα γλυπτά του Παρθενώνα δεν μπορεί να τα θαυμάσει κανείς στην τελειότητά τους. Κυρίως για έναν λόγο, παρουσιάζονται σε μια γκρίζα, νεοκλασική αίθουσα όπου οι πέτρινοι τοίχοι της δεν κάνουν αντίθεση με αυτά τα λίθινα έργα τέχνης – είναι μια νεκρική αίθουσα που τα «πλακώνει» αντί να τα φωτίζει. Επομένως, αν το Βρετανικό Μουσείο θέλει να κρατήσει αυτά τα αριστουργήματα, πρέπει να βρει τα χρήματα να τα παρουσιάσει σε έναν χώρο με πιο μοντέρνα αισθητική» σημειώνει με νόημα ο Τζόουνς και προσθέτει «Ή, θα μπορούσε να τα επιστρέψει στην Ελλάδα, που έχει κατασκευάσει ήδη ένα υπέροχο σύγχρονο μουσείο για να το κάνει αυτό. Το καλύτερο πράγμα σχετικά με την έκθεση των γλυπτών στο Μουσείο της Ακρόπολης, για τα γλυπτά του Παρθενώνα, είναι πως καθιστά εύκολο στον θεατή να δει πώς ταιριάζουν τα γλυπτά στο κτίριο και πώς λειτουργούν ως σύνολο. Έχει επίσης ένα πλεονέκτημα που το Λονδίνο δεν μπορεί σε τίποτε να συναγωνιστεί – μπορεί κανείς να θαυμάσει τα γλυπτά και μετά μέσα από τον γυάλινο τοίχο να δει τον ίδιο τον Παρθενώνα, δημιουργώντας μια αισθητική σύνδεση ανάμεσα στην τέχνη και το αρχιτεκτονικό σπίτι τους».

«Την πρώτη φορά που επισκέφτηκα τον Παρθενώνα μαγεύτηκα από την μοναδική φωτεινότητα και την τελειότητά του και σκέφτηκα ότι είναι απολύτως προφανές πως τα μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να βρίσκονται στην Αθήνα, τονίζει ο αρθρογράφος. Τότε έμαθα περισσότερα για την εκστρατεία επιστροφής τους. Φαινόταν να αφορά κυρίως την εθνική υπερηφάνεια και όχι τόσο την ίδια την τέχνη.

Με ενδιαφέρει μόνο ο καλύτερος τρόπος για να αναδειχθεί αυτό το καταπληκτικό έργο τέχνης, ώστε ο καθένας να μπορεί να αισθανθεί τη δύναμή του» γράφει ο αρθρογράφος για να καταλήξει ότι «η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι αγαπά την τέχνη. Η Ελλάδα και όχι το Βρετανικό Μουσείο αξίζει να είναι ο θεματοφύλακας της μεγαλύτερης τέχνης του κόσμου. Για τον κόσμο. Και για την τέχνη» καταλήγει το άρθρο του Guardian.

Το είδαμε εδώ

Οι Γερμανοί θεωρούν τους Έλληνες πονηρούς, φοροφυγάδες και τεμπέληδες


8/2014. Έξι φοιτητές του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου της Ερφούρτης συγκέντρωσαν τις απόψεις για την Ελλάδα της κρίσης στα γερμανικά ΜΜΕ. Κεντρικό ερώτημα του ερευνητικού τους πρότζεκτ, που διήρκεσε ένα χρόνο και παρουσιάστηκε τον Ιούλιο, ήταν να διαπιστωθεί σε ποιο βαθμό αντανακλάται στους δέκτες η εικόνα της Ελλάδας που μεταφέρουν τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. 

Την επιστημονική εποπτεία της έρευνας είχε ο κ. Κάι Χάφεζ, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο της Ερφούρτης. 

Όπως επισήμανε στη DW, από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι «τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης τείνουν συχνά να παρουσιάζουν την Ελλάδα και ιδίως τους Έλληνες με έναν ιδιαίτερα στερεοτυπικό τρόπο. Έγινε λόγος για ‘χρεοκοπημένους Έλληνες', για ‘τεμπέληδες Έλληνες', ‘φοροφυγάδες' που απομυζούν την ΕΕ και άλλα παρόμοια -και αυτό όχι μόνο σε λαϊκά μέσα, όπως η εφημερίδα Bild, αλλά εν μέρει ακόμη και σε σοβαρές εφημερίδες, αν και σε μικρότερο βαθμό».

Στο μικροσκόπιο της έρευνας, την οποία στήριξε το πολιτικό ίδρυμα Κόνραντ Αντενάουερ στην Αθήνα, βρέθηκαν οι εφημερίδες Bild και Frankfurter Allgemeine Zeitung. Αμφότερες κατέχουν εξέχουσα θέση στο γερμανικό μιντιακό τοπίο, υιοθετούν ωστόσο σαφώς διαφορετικές προσεγγίσεις, κάτι που διαφάνηκε και στο πλαίσιο της έρευνας. Η λαϊκή Bild επιβεβαίωσε την ροπή της προς υπεραπλουστευτικές, συναισθηματικά φορτισμένες και ενίοτε προκλητικές απόψεις. Αντίθετα, η έγκριτη συντηρητική εφημερίδα της Φρανκφούρτης επέδειξε μετριοπαθέστερο πνεύμα, επιχειρώντας πιο ουδέτερες και αποστασιοποιημένες αναλύσεις. 

Ωστόσο, αν και εμφάνισε το μισό αριθμό στερεοτύπων συγκριτικά με τη Bild στα δημοσιεύματα που εξετάστηκαν, δεν απέφυγε τη συναισθηματικά φορτισμένη φρασεολογία ή και απλοϊκές εξηγήσεις που, για παράδειγμα, αποδίδουν ορισμένα κακώς κείμενα στην Ελλάδα στη συλλογική «παρορμητικότητα» ή την «ξεροκεφαλιά» των Ελλήνων.

Τόσο αρνητικά όσο και θετικά στερεότυπα φάνηκε να υιοθετούν και τα άτομα που απάντησαν τηλεφωνικά σε σειρά ερωτήσεων βάσει ενός οδηγού συνέντευξης. Ακολούθως πραγματοποιήθηκε ποιοτική ανάλυση των απαντήσεων. Όπως δήλωσε στη DW η Άνε Αρμπρεχτ, μέλος της ερευνητικής ομάδας, «κάναμε κάποιες συνεντεύξεις, στις οποίες -παρότι ήταν λίγες- κάθε συμμετέχων μας ανέφερε στερεότυπα που είχαμε εντοπίσει προηγουμένως σε δημοσιεύματα των εφημερίδων, χωρίς να τον φέρουμε άμεσα αντιμέτωπο με αυτά. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχε ήδη ένας βαθμός ταύτισης».

Παρά το γεγονός ότι τα στερεότυπα των ΜΜΕ ανιχνεύθηκαν σε μεγάλο βαθμό και στους ερωτηθέντες, δεν μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι τα γερμανικά μίντια μεταφέρουν στερεότυπα, επισημαίνουν οι συντάκτες της έρευνας, η οποία δεν εστίασε στην προέλευση των στερεοτύπων. Όπως εξηγεί η Άνε Αρμπρεχτ, «υπάρχει ένα πλήθος μεμονωμένων παραγόντων που τροφοδοτούν τις αντιλήψεις μας για τον κόσμο. Τα ΜΜΕ είναι μόνο ένας από αυτούς. Και αυτά, όμως, 'εμπνεύστηκαν' από κάπου τις αντιλήψεις τους».

Ο κ. Χάφεζ τονίζει, ωστόσο, ότι τα μέσα ενημέρωσης φέρουν σημαντική ευθύνη και καλούνται να ενημερώνουν με «καθαρό και ακριβή τρόπο», καθώς «η Ελλάδα έχει αναμφισβήτητα σοβαρά προβλήματα, τα οποία όμως δεν πρέπει να αποδίδονται οπωσδήποτε στη νοοτροπία των ανθρώπων. Σε αυτήν την περίπτωση πρόκειται για εσφαλμένους οικονομικούς χειρισμούς, όχι για συγκεκριμένη ιδιότητα ή χαρακτηριστικό των Ελλήνων. Καιρούς κρίσης βίωσαν όλες οι χώρες και όλα τα έθνη -το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα».

Οι 11 συνεντευξιαζόμενοι επιλέχθηκαν με βάση ορισμένα κοινωνικά-δημογραφικά χαρακτηριστικά (ηλικία, φύλο, μορφωτικό επίπεδο, περιοχή) και χωρίστηκαν σε τρεις ηλικιακές κατηγορίες (18-34, 35-49 και 50-65). Μία παράμετρος που λήφθηκε υπόψη ήταν και η επαφή των ερωτηθέντων με Έλληνες. Η Άνε Αρμπεχτ διευκρινίζει ότι «όποιος έχει επαφή με Έλληνες ρέπει προς μία πιο ισορροπημένη, πιο ρεαλιστική άποψη. Καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται για μια ομοιογενή μάζα αλλά για ξεχωριστές, ατομικές περιπτώσεις. Έτσι αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί ο κάθε μεμονωμένος Έλληνας να θεωρηθεί υπεύθυνος για την κρίση».

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η υιοθέτηση στερεοτυπικών απόψεων δεν έδειξε να επηρεάζεται ούτε από την ηλικία ούτε από το μορφωτικό επίπεδο των ερωτηθέντων. Κοινή τους διαπίστωση ήταν πάντως ότι οι Έλληνες έζησαν τα προηγούμενα χρόνια πάνω από τις δυνατότητές τους. Πάντως, τα ΜΜΕ έδειξαν να προχωρούν ένα βήμα παραπέρα, επιρρίπτοντας σε κάποιες περιπτώσεις -σε αντίθεση με τους ερωτηθέντες- «πανουργία» και «δόλο» στους Έλληνες.

«Μπορεί κανείς να θεωρήσει δεδομένο ότι η ροπή των σοβαρών μέσων ενημέρωσης στο λαϊκισμό παρατηρείται εντονότερα σε καιρούς κρίσης και τότε είναι που τα μέσα γίνονται ιδιαίτερα επιρρεπή στη χρησιμοποίηση κλισέ και στερεοτυπικών εθνικών εικόνων» επισημαίνει ο κ. Χάφεζ.

Το είδαμε εδώ

Μια αλήθεια του σύμπαντος


Οι σοφοί της αρχαιότητας μελετούσαν τη φύση για να τους δείξει πώς να ζουν ευτυχισμένοι.

Δίδασκαν ότι η ενότητα με τη φύση και η αρμονική και σύμφωνη με τους νόμους της φύσης ζωή είναι τα κλειδιά για την εσωτερική γαλήνη.

Η γνώση της φύσης και των νόμων του σύμπαντος μας βοηθούν να κατανοήσουμε τη δική μας ουσιαστική φύση και να φτάσουμε στην ευτυχία.

Οι σοφοί της Ανατολής που αναζητούσαν τρόπους για να ζουν αρμονικά με το σύμπαν συνειδητοποίησαν ότι είμαστε εξίσου φυσικό και αναπόσπαστο κομμάτι του σύμπαντος όπως και τα αστέρια, τα βουνά, οι ωκεανοί, οι αχανείς γαλαξίες που περιστρέφονται στο διάστημα, και ό,τι άλλο υπάρχει.

Όπως τα χέρια είναι τμήμα του σώματός μας, έτσι κι εμείς είμαστε κομμάτι του σύμπαντος – και όπως έχουμε επίγνωση για κάθε τι που ακουμπά τα χέρια μας, έτσι και το σύμπαν έχει επίγνωση όλων των πραγμάτων που βιώνουμε, ακριβώς επειδή είμαστε κομμάτι του.

Τα πάντα απορρέουν από την ίδια ενεργειακή πηγή, και εκτός από τις διαφορές στη μορφή, όλα είναι ένα και το αυτό. Θα μπορούσαμε να τα συγκρίνουμε με το νερό που όταν παγώνει παίρνει αναρίθμητα σχήματα: ενώ τα σχήματα διαφέρουν μεταξύ τους, όλα είναι φτιαγμένα από νερό.

Ο Ινδός πνευματικός δάσκαλος Swami Vivwkananda που έζησε το δέκατο ένατο αιώνα, στο βιβλίο του Jnana Yoga λέει τα εξής:

«Υπάρχει μόνο μια ζωή, ένας Κόσμος, μια Ύπαρξη. Τα πάντα είναι Ένα… Υπάρχει κανείς που μπορεί να διαχωρίσει το κύμα από τη θάλασσα;»

Παρόλο που «όλο το σύμπαν είναι η μια αυτή Ύπαρξη» συνεχίζει, «οι διαφορές οφείλονται στις ονομασίες και στις μορφές».

Αλλά και το Βουδιστικό κείμενο Μπάρντο Τόντολ (περισσότερο γνωστό ως η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών) μας διδάσκει ότι ο νους είναι αυτός που δημιουργεί την ψευδαίσθηση του διαχωρισμού, αλλά ταυτόχρονα έχει τη δύναμη να μας απελευθερώσει από αυτήν:

«Διαχωρισμός δεν υφίσταται… Η κατάσταση εκείνη του νου που υπερβαίνει κάθε μορφή διαχωρισμού οδηγεί στην απελευθέρωση. Μη σταματάς λοιπόν να παρατηρείς το νου σου».

Ο Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε, που έζησε πριν 2.500 χρόνια, επίσης μίλησε για την αλήθεια αυτή στο κλασικό έργο του, Ταο Τε Τσιγκ:

«Η δύναμη των λέξεων δεν αρκεί για να καθορίσει την έννοια της ύπαρξης… Είτε ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται αντικειμενικά τον πυρήνα της ζωής ή αυτό που βλέπει είναι μονάχα η επιφάνεια, πυρήνας και επιφάνεια είναι το ίδιο και το αυτό.

Αυτό που τα κάνει να ξεχωρίζουν είναι οι λέξεις που μονάχα περιγράφουν τα φαινόμενα. Αν όντως χρειάζεται κάποια ονομασία, η λέξη θαυμασμός προσδιορίζει και τα δύο: η ύπαρξη εκτυλίσσεται από το ένα θαύμα στο άλλο».

Εξάλλου, η κβαντική φυσική πλέον μας έχει αποκαλύψει: Η φύση δεν μας έφτιαξε μόνους. Δεν μας έκανε ξεχωριστούς από τα άλλα φυσικά γεγονότα, από τους άλλους ανθρώπους. Η φύση έφτιαξε όλο το σύμπαν ενιαία.

Ότι κάνουμε εμείς έχει επίδραση σε κάθε τι που υπάρχει μέσα στο σύμπαν. Δεν μας έφτιαξε η φύση μόνους. Γίναμε μόνοι γιατί εμείς το επιλέξαμε. Όλοι είμαστε υπόγεια συνδεδεμένοι. Όλοι είμαστε ΕΝΑ ! Αυτή την ενότητα κι όχι τη μοναξιά καλείται η ανθρωπότητα να ξανά ανακαλύψει σήμερα για να επιβιώσει.

Όταν λέμε όλοι είμαστε ΕΝΑ νοείται σε ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ (Πνεύμα ή Κόσμος) και όχι σε Υλικό (ανθρώπινο-ψυχικό) εκεί υπάρχουν τεράστιες και μεγάλες διαφορές και κανένας δεν είναι ίδιος ούτε όμοιος με κανέναν άλλον.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Το μυστικό που κρύβει το κινητό σας και ΣΙΓΟΥΡΑ δεν γνωρίζετε!


Ένα «μυστικό» το οποίο έχουν όλα μας τα κινητά και είναι βέβαιο πως αγνοείτε αποκαλύπτουν μέσω της νέας τους μελέτης, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον...

Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές εξέτασαν περισσότερα από 51 κινητά τηλέφωνα. Όπως διαπίστωσαν, οι χρήστες «μεταδίδουν» στη συσκευή τους περί το 82% κοινών βακτηρίων που έχουν στα δάχτυλά τους.

Αυτό προσδίδει στο κινητό μία βακτηριακή «ταυτότητα», η οποία, όμως, αντιστοιχεί σε τρισεκατομμύρια διαφορετικούς μικροοργανισμούς που ζουν στο σώμα μας. Επί της ουσίας, δηλαδή, τα τηλέφωνά μας φέρουν το βακτηριακό «αποτύπωμα» του ιδιοκτήτη τους. Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, περίπου το 82% των κοινών βακτηρίων «κατοικούσαν» τόσο στα δάχτυλα των εθελοντών, όσο και στην οθόνη του κινητού τους.

 Ανάμεσα σε αυτά ήταν και οικογένειες βακτηρίων που εντοπίζονται στο έντερο, το δέρμα και το στόμα όπως ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος και το κορυνοβακτήριο. Μάλιστα, οι γυναίκες φαίνεται πως έχουν πιο ισχυρή βακτηριακή «παρουσία» συγκριτικά με τους άνδρες.

 «Παρά το μικρό δείγμα της μελέτης, ουσιαστικά καταφέραμε να αποδείξουμε ότι τα πιο κοντινά μας υπάρχοντα δανείζονται τη βακτηριακή μας ταυτότητα», αναφέρει ο κύριος ερευνητής της μελέτης, δρ Τζέιμς Μέντοου. «Το σίγουρο είναι ότι μοιραζόμαστε πολύ περισσότερα από ένα απλό συναισθηματικό δέσιμο με το κινητό μας - κουβαλούν το προσωπικό μας μικροβίωμα», καταλήγει.

Το είδαμε εδώ