Αυτή είναι μία κατάσταση που κανείς φυσιολάτρης δεν θα ήθελε να συμβεί: να βρεθεί αντιμέτωπος με μία αρκούδα...
Δείτε πως αντέδρασε ο πρωταγωνιστής του βίντεο καταφέρνοντας να αποτρέψει τα χειρότερα...
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΦΥΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΦΥΣΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δελφίνια εμφανίστηκαν στην θάλασσα και προσέφεραν ένα μαγικό θέαμα! Οι ψαράδες δεν έχασαν την ευκαιρία να καταγράψουν τα απίθανα παιχνίδια που έκαναν στη θάλασσα!
Οι υπεύθυνοι του θαλάσσιου πάρκου Sea World Σαν Ντιέγκο κλήθηκαν στο πάρκινγκ ενός ψαράδικου της πόλης, για να απομάκρυναν από το χώρο ένα λιχούδη θαλάσσιο λέοντα, ο οποίος είχε πάει εκεί για ένα μεζέ.
Το είδαμε εδώ
Ο Joao Pereira de Souza, 71 ετών, συνταξιούχος οικοδόμος που ζει σε ένα νησί στα ανοικτά του Ρίο ντε Τζανέιρο, συνάντησε για πρώτη φορά τον πιγκουίνο το 2011, όταν τον βρήκε σε κακή κατάσταση καλυμμένο με λάδι.
Πέρασε μία εβδομάδα για να καταφέρει να τον καθαρίσει και αφού τον βάφτισε Dindim, τον τάισε και τον είδε να στέκεται υγιής, τον άφησε ελεύθερο, νομίζοντας ότι δεν θα τον ξαναδεί.
Όμως, μερικούς μήνες αργότερα, ο de Souza είδε συγκλονισμένος τον Dindim να φτάνει και πάλι μπροστά του και μάλιστα να τον ακολουθεί στο σπίτι του.
"Λατρεύω τον πιγκουίνο σαν να είναι το δικό μου παιδί και πιστεύω ότι κι ο πιγκουίνος με αγαπάει,« είπε ο de Souza στο Globo TV.
Όπως λέει, ο πιγκουίνος δεν επιτρέπει σε κανέναν άλλον να τον αγγίξει και όταν προσπαθήσουν να τον ακουμπήσουν τους χτυπά με το ράμφος του. «Εμένα ανεβαίνει στην αγκαλιά μου και μου επιτρέπει να τον ταΐζω σαρδέλες», λέει.
Ο Dindim περνά πλέον 8 μήνες με τον φίλο του και τους άλλους 4 στα ανοικτά των ακτών της Αργεντινής και της Χιλής – κολυμπώντας περίπου 5 χιλιάδες μίλια.
"Φτάνει τον Ιούνιο και γυρνάει στο σπίτι του τον Φεβρουάριο. Κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο στοργικός και ευτυχής όταν με βλέπει" είπε ο de Souza.
Το είδαμε εδώ
Αφού, λοιπόν, οι ειδικοί έχουν καταλήξει ότι τα συμπαθή θηλαστικά πλησιάζουν τόσο σωματικά όσο και πνευματικά τους ανθρώπους, μία νέα θεωρία βλέπει το φως της δημοσιότητας.
Σύμφωνα με έρευνες η συμπεριφορά των χιμπατζήδων στη Δυτική Αφρική θα μπορούσε να αποτελεί «ιεροτελεστία» και ενδέχεται να υποδεικνύει ότι τα πρωτεύοντα θηλαστικά πιστεύουν στο Θεό!
Όπως αποκαλύπτει μελέτη του πανεπιστημίου Χούμπολτ του Βερολίνου, το τελετουργικό που ακολουθούν έχει ομοιότητες με προσκύνημα σε ιερό ή σε βωμούς, καθώς οι χιμπατζήδες εμφανίζουν ιδιαίτερη συμπεριφορά όταν πλησιάζουν δέντρα στους χώρους που ζουν.
Στο βίντεο που δόθηκε στη δημοσιότητα από τους επιστήμονες, παρατηρούνται να πετούν πέτρες σε δέντρα και στα κενά που σχηματίζονται στους κορμούς τους, αλλά και να τις στοιβάζουν δίπλα σε αυτά χωρίς συγκεκριμένο λόγο, επομένως πιθανολογείται πως η κίνηση αυτή αποτελεί ένδειξη τελετουργικής συμπεριφοράς.
Βέβαια, είναι γνωστό ότι μέλη της οικογένειας των πιθήκων χρησιμοποιούν πέτρες σαν εργαλεία για να βρουν τροφή, όπως στην περίπτωση του κελύφους των καρυδιών, ωστόσο αυτή τη φορά η χρήση της πέτρας δεν έχει λειτουργικό σκοπό.
Αν τα στοιχεία ευσταθούν, οι ειδικοί θα μπορούσαν να ανακαλύψουν περισσότερα στοιχεία για τη συμπεριφορά των χιμπατζήδων που παραπέμπει για μία ακόμα φορά στον άνθρωπο και δη στην επαφή του με τη θρησκεία και τα τελετουργικά.
«Αυτό αποτελεί το πρώτο καταγεγραμμένο στοιχείο συνεχούς παρατήρησης μεμονωμένων χιμπατζήδων που δείχνει τη χρήση πέτρας για σκοπό πέρα από την εύρεση τροφής», αναφέρουν οι επιστήμονες.
Οι ειδικοί επισημαίνουν, μάλιστα, πως η συμπεριφορά που επιδεικνύεται παραπέμπει σε τελετουργικά που έχουν τη ρίζα τους στην αρχαιότητα.
Όπως αναφέρει η ομάδα του γερμανικού πανεπιστημίου για τους ανθρώπους η τοποθέτηση πέτρας σε στοίβες παρατηρείται στην κατασκευή βωμών και στον ενταφιασμό νεκρών. Αυτά τα παραδείγματα αποτελούν τα πρώτα δείγματα θρησκευτικής συμπεριφοράς στην ανθρώπινη ιστορία, επομένως η συμπεριφορά των χιμπατζήδων θα μπορούσε να αποτυπώνει μία ανάλογη ενέργεια, ή ακόμα και την απευθείας σύνδεση με το ανθρώπινο θρησκευτικό τελετουργικό.
Επισημαίνεται πως στην Δυτική Αφρική οι ντόπιοι συγκεντρώνουν πέτρες σε «ιερά δέντρα», κάτι που παρατηρείται πως κάνουν και τα πρωτεύοντα.
Η ερευνήτρια Λόρα Κέχοε περιγράφοντας όσα καταγράφηκαν στο βίντεο ανέφερε: «Κάτι τέτοιο δεν το είχαμε δει ποτέ στο παρελθόν και με ανατρίχιασε. Το να σημαδεύονται μονοπάτια και περιοχές με στοιχεία όπως οι στοίβες με πέτρες αποτελεί σημαντικό βήμα στην ανθρώπινη ιστορία».
Η Κέχοε πρόσθεσε πως τώρα η επιστημονική κοινότητα καλείται να διαπιστώσει κατά πόσο η κατασκευή βωμών σχετίζεται με την παράδοση των ιερών δέντρων.
Καταλήγοντας, η ερευνήτρια τόνισε: «Αν το σκεφτείτε καλά, το γεγονός ότι οι χιμπατζήδες είναι ζώα, δεν υπάρχει λόγος να αποκλείσουμε την πιθανότητα τα δέντρα αυτά να έχουν μία ξεχωριστή σημασία για αυτούς».
Ίσως… να συντονίστηκαν, μάλιστα, γιατί πλέον μπορείς να τους δεις σε όλα τα πάρκα της Αθήνας.
Το καλό για τους συγκεκριμένους παπαγάλους είναι ότι το κλίμα της Αττικής είναι ιδανικό για την επιβίωση και την αναπαραγωγή τους.
Το είδος που φαίνεται να προτιμά και τη χώρα μας είναι ο πράσινος παπαγάλος ή Δαχτυλιδολαίμης Ψιττακίσκος που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες η εξάπλωσή του περιοριζόταν στα νότια της Ασιατικής ηπείρου και στην υποσαχάρια Αφρική.
Οι ερευνητές υπολόγισαν την απόσταση που είχε διανύσει κάθε πουλί έως τη στιγμή που πιάστηκε και μετά μελετήθηκε ο εγκέφαλός τους. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι η απόσταση του μεταναστευτικού ταξιδιού σχετίζεται άμεσα με τον αριθμό των εγκεφαλικών νευρώνων.Όσο πιο μακρυά ταξιδεύει ένα πουλί, τόσο μεγαλύτερη ικανότητα προσανατολισμού πρέπει να έχει και αυτό αντανακλάται στον εγκέφαλό του.
Όταν ένας επισκέπτης χαιδεύει την πλάτη του ζώου, τότε αυτό αρχίζει να κουνά το κεφάλι του και φαίνεται να προσπαθεί να επικοινωνήσει με τον επισκέπτη για να του ζητήσει να συνεχίσει να το χαιδεύει!!!
Στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ του BBC, «Cats v. Dogs» που παρουσιάζουν οι εμπειρογνώμονες στον κτηνιατρικό τομέα, Chris Packham και Liz Bonnin, φιλοξένησαν έναν νευροεπιστήμονα ο οποίος εξέτασε ποια από τα αγαπημένα μας κατοικίδια είναι πιθανό να μας αγαπήσουν περισσότερο.
Οι επιστήμονες, ήδη γνωρίζουν ότι τα σκυλιά- όπως και οι άνθρωποι- απελευθερώνουν ωκυτοκίνη γνωστή και ως «ορμόνη της αγάπης», όταν βρίσκονται σε επαφή με τους ιδιοκτήτες τους. «Έχουμε επαρκείς αποδείξεις ότι τα σκυλιά πράγματι αγαπούν τους ανθρώπους», λέει ο Δρ. Paul Zak ο οποίος πραγματοποίησε τη μελέτη. «Μερικές παρόμοιες μελέτες έδειξαν ότι όταν οι ιδιοκτήτες αλληλεπιδρούν με τα σκυλιά τους, τόσο οι άνθρωποι όσο και τα σκυλιά τους απελευθερώνουν ωκυτοκίνη»
Ο Δρ. Zak συνέκρινε την ποσότητα της «ορμόνη της αγάπης» που παράγουν τόσο οι γάτες όσο και τα σκυλιά κάθε φορά που έπαιζαν με τους ιδιοκτήτες τους. Πήρε δείγματα σάλιου από 10 γάτες και ισάριθμα σκυλιά σε δυο περιπτώσεις- τη μια 10 λεπτά πριν την ώρα του παιχνιδιού με τα αφεντικά τους και τη δεύτερη αμέσως μετά.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ορμόνη αυξήθηκε, κατά μέσο όρο, κατά 57,2% στα σκυλιά και μόνο κατά 12% στις γάτες- πράγμα που σημαίνει ότι, θεωρητικά, τα σκυλιά, αγαπούν τους ιδιοκτήτες τους πέντε φορές περισσότερο από ό, τι κάνουν οι γάτες.
Το είδαμε εδώ
Το εξαιρετικά ασυνήθιστο περιστατικό συνέβη μπροστά στα έκπληκτα μάτια των επισκεπτών του ενυδρείου COEX στη Σεούλ, οι υπεύθυνοι του οποίου κατέγραψαν το συμβάν και έδωσαν το βίντεο στην δημοσιότητα.
Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του ενυδρείου το γεγονός είναι σπάνιο και συνέβη στο ενυδρείο για πρώτη φορά ενώ οι ίδιοι το χαρακτήρισαν ως «πόλεμο επικράτησης» των δύο καρχαριών μέσα στον χώρο τους.
Ο θηλυκός καρχαρίας είναι οκτώ ετών και το θύμα του πέντε ετών. Αφού καταβρόχθισε τον αρσενικό καρχαρία, ο καρχαρίας τίγρης χρειάστηκε 21 ώρες για να τον φάει, αλλά σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν μπόρεσε να χωνέψει ολόκληρο το θύμα του και η ουρά του άτυχου καρχαρία, όπως φαίνεται και στο σχετικό βίντεο, εξέχει από το στόμα του θηλυκού καρχαρία.
Υπολογίζεται ότι θα χρειαστούν συνολικά πέντε μέρες για να χωνέψει πλήρως τον αρσενικό καρχαρία ο καρχαρίας τίγρης.
Το είδαμε εδώ
Ο σκύλος έλειπε από το σπίτι για δέκα ημέρες, ωστόσο, όταν γύρισε πίσω τον περίμενε μια απρόσμενη έκπληξη. Η γάτα δεν μπορούσε να συγκρατήσει την χαρά της και έτσι όρμησε πάνω του για να τον αγκαλιάσει.
Από την πλευρά του, ο σκύλος στέκεται ακούνητος, κουνώντας απλώς την ουρά του. Όταν κάποια στιγμή, πάει να κάνει ορισμένα βήματα πίσω, τότε, η γάτα γραπώνεται από τον λαιμό μου.
Δείτε το βίντεο:
Όταν σταμάτησαν και και προσέγγισαν το ελάφι, νόμιζαν πως είναι νεκρό, από την στάση των ποδιών του και του σώματος.
Ωστόσο, λίγο αργότερα, συνειδητοποίησαν ότι το ελαφάκι δεν έχει χτυπηθεί από κάποιο άλλο αυτοκίνητο και χαίρει άκρας υγείας. Απλώς, επρόκειτο για ένα νεογέννητο ελάφι που έψαχνε τη μητέρα του.
Όπως θα δείτε και εσείς, ο άνδρας το πήρε άμεσα στην αγκαλιά του και το άφησε μέσα στο δάσος. Τότε, συνέβη κάτι απίστευτο! Το ελάφι στάθηκε στα πόδια του και άρχισε να τρέχει, προκειμένου να βρει την μητέρα του.
Δείτε το βίντεο:
Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που φοβούνται την επίσκεψη στο γιατρό, αλλά και τα κατοικίδια.
Όπως θα δείτε και εσείς, ο σκύλος είναι ανήσυχος από την στιγμή που μπήκε στο χώρο του ιατρείου, καθώς κατάλαβε τον λόγο της επίσκεψης.
Οι δύο νοσοκόμες, και η κτηνίατρος προσπαθούν να τον κρατήσουν ήρεμο προκειμένου να του κάνουν στείρωση. Εκείνος, όμως, είχε άλλα σχέδια και,έτσι, αποφάσισε να τρέξει γρήγορα προς την έξοδο.
Το αποτέλεσμα είναι ο τεράστιος σκύλος να ξεφύγει από τον έλεγχος τους. Η κοπέλα με την κόκκινη μπλούζα που τον κρατά από τον λαιμό σφιχτά καταλήγει να κάνει «ιππασία», ενώ ο σκύλος τρέχει έντρομος.
Από πίσω τους, βέβαια, τρέχει και η άλλη νοσοκόμος για να τους σταματήσει, με την γιατρό και έχει μείνει στο πάτωμα, βάζοντας απλώς τα γέλια!
Δείτε το βίντεο:
Αποδείχθηκε ότι ήταν μια νεαρή φώκια.
Ξεκίνησαν να κινηματογραφούν το γεγονός της συνάντησης με το χαριτωμένο ζώο, αλλά στη συνέχεια συνέβη κάτι απροσδόκητο. Η νεαρή φώκια φαινόταν κουρασμένη από το κολύμπι και ανέβηκε μόνη της στο σκάφος.
Εκεί φαίνεται να ένιωσε άνετα, ακόμα και με τη παρουσία των ανθρώπων. Τριβόταν στα πόδια του άντρα που κινηματογραφούσε και ακουμπούσε το κεφάλι της στα πόδια του. Μια πραγματικά σπάνια στιγμή.
Το είδαμε εδώ
Δείτε το βίντεο:
Το μικρό μαρσιποφόρο, που συγκίνησε όλο το διαδίκτυο, νομίζει ότι έχει βρει το ιδανικό δέντρο όπου θα περάσει τις 22 από τις 24 ώρες της ημέρας…
ζαβλακωμένο, ωστόσο δεν έχει υπολογίσει σε ένα μεγαλύτερο… νταή, ο οποίος τον πετάει στο έδαφος, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει σε λυγμούς.
Και μπορεί κάπου εκεί να βρήκε τη δύναμη να διεκδικήσει ξανά τη θέση που του ανήκε, όμως η κατάληξη είναι η ίδια! Ο δυνατός να απολαμβάνει τη θέα και εκείνο να κλαίει με λυγμούς στο πεζοδρόμιο…
Σύμφωνα με τον Alexander που ανέβασε το βίντεο στο διαδίκτυο, αυτή είναι η περίοδος ζευγαρώματος για τα κοάλα στην Αυστραλία και ως εκ τούτου τα αρσενικά δεν χάνουν την ευκαιρία για επίδειξη της κυριαρχίας τους. Πόσω μάλλον όταν βρουν απέναντί τους ένα εύκολο θύμα.
Όπως ισχυρίστηκε πάντως ο Αυστραλός, το μικρό κοάλα μέχρι το βράδυ είχε καταφέρει να «κατακτήσει» ξανά το δέντρο! Μάλλον ο νταής είχε πέσει σε πολύ βαθύ ύπνο...
Κοιτάξτε πως η ελαφίνα προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή του σκύλου για να παίξει μαζί της!
Μπορούν ένα ελάφι και ένα μικρό σκυλάκι της πόλης να έχουν φιλικές σχέσεις;
Δείτε και αυτό το Video:
Δείτε τις εκπληκτικές περιηγήσεις τους που κόβουν την ανάσα.
Το είδαμε εδώ
Παράδειγμα είναι ένα μικρό ψάρι που χρειάστηκε λιγότερο από 50 χρόνια για να μεταμορφωθεί έπειτα από έναν ακραίο σεισμό που χτύπησε την Αλάσκα το 1964.
Ο δεύτερος ισχυρότερος σεισμός που έχει καταγραφεί ποτέ, μεγέθους 9,2 βαθμών στην κλίμακα Ρίχτερ, χτύπησε στις 27 Μαρτίου 1964 και ανύψωσε τη γη κατά αρκετά μέτρα. Ως αποτέλεσμα, πολυάριθμες λιμνούλες γλυκού νερού εμφανίστηκαν στα νησιά του Κόλπου της Αλάσκας.
Μέσα στις λιμνούλες παγιδεύτηκαν ψάρια του είδους Gasterosteus aculeatus, τα οποία απαντώνται και στην Ελλάδα όπου είναι γνωστά ως «αγκαθερά».
Το είδος αυτό κανονικά ζει στη θάλασσα, αναπαράγεται όμως σε γλυκά νερά, γι΄αυτό και επέζησε στις λιμνούλες που δημιούργησε ο σεισμός.
Σήμερα, τα αγκαθερά που ζουν σε αυτές τις λίμνες παρουσιάζουν δραματικές αλλαγές στα γονίδια και την εμφάνισή τους -τα μάτια, το σχήμα, το χρώμα ο σκελετός και άλλα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά τους διαφέρουν σε σχέση με τους συγγενείς τους που παρέμειναν στη θάλασσα.
Η διαπίστωση αυτή δείχνει πόσο γρήγορα μπορούν ορισμένα είδη να αντιδρούν σε απότομες μεταβολές του περιβάλλοντος.
«Σε ορισμένους από τους πληθυσμούς που εξετάσαμε, βρήκαμε ενδείξεις αλλαγών που εμφανίστηκαν σε λιγότερο από δέκα χρόνια. Αυτό δείχνει ότι οι εξελικτικές αλλαγές μπορούν να συμβούν γρήγορα, κάτι που πιθανότατα συμβαίνει και με άλλους οργανισμούς» λέει ο Ουίλιαμ Κρέσκο του Πανεπιστημίου του Όρεγκον, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση PNAS.
Όπως επισημαίνει, αυτό που συνέβη στα αγκαθερά της Αλάσκας το 1964 είχε ξανασυμβεί και πριν από 13.000 χρόνια, γύρω στο τέλος της πιο πρόσφατης εποχής των παγετώνων. Η υποχώρηση των πάγων δημιούργησε τότε όγκους γλυκού νερού, οι οποίοι σταδιακά αποικίστηκαν από αγκαθερά.
Τα ψάρια αυτά παραμένουν μέχρι και σήμερα απομονωμένα από τον πληθυσμό που ζει στη θάλασσα, και είναι διαφορετικά από τα αγκαθερά του γλυκού νερού που εμφανίστηκαν μετά το σεισμό.
Όπως λέει η Σούζαν Μπάσαμ του Πανεπιστημίου του Όρεγκον, «τα αγκαθερά μπορούν να προσαρμόζονται σε τόσο μικρές χρονικές κλίμακες επειδή το είδος τους έχει εξελίξει, εδώ και εκατομμύρια χρόνια, μια ποικιλία γενετικών τρικ προκειμένου να μπορεί να επιζεί σε νέους βιότοπους γλυκού νερού».
»Αυτή η κρυμμένη γενετική ποικιλότητα παραμένει στη θάλασσα και περιμένει τέτοιες ευκαιρίες».
Αν η εξέλιξη συνεχίσει να προχωρά με αυτόν τον ρυθμό, τα αγκαθερά στις νέες λίμνες της Αλάσκας θα αναγνωριστούν τελικά ως νέο είδος.
Το είδαμε εδώ
Όπως για παράδειγμα αυτό που συμβαίνει με έναν παράξενο μύκητα που βγαίνει στα λιβάδια του Θιβέτ και που ο μύθος που τον ακολουθεί είναι αντάξιος με την υψηλή τιμή που έχει στις αγορές της Ασίας.
Η δημιουργία αυτού του μύκητα με την επιστημονική ονομασία «Cordyceps» είναι ένα από τα πιο σπάνια θαύματα της φύσης. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, που διαρκεί ελάχιστους μήνες σ' αυτά τα ύψη, σπόροι του διαχέονται στον αέρα. Οι μικροί αυτοί σπόροι περνούν στο σώμα εντόμων που πετούν στην περιοχή. Όταν έρθει το κρύο, τα έντομα αυτά κρύβονται μέσα στο έδαφος και πεθαίνουν.
Με την άφιξη της άνοιξης, ο σπόρος που έχει επιβιώσει μέσα στο σώμα του παγωμένου εντόμου αρχίζει και μεγαλώνει, τρεφόμενος από τα υπολείμματα του εντόμου.
Ο μύκητας έτσι αναπτύσσεται και βγαίνει στην επιφάνεια του εδάφους, από το οποίο εξέχει μόλις λίγα εκατοστά, έτσι ώστε να είναι σχεδόν αδύνατον να το ξεχωρίσεις από απόσταση.
Η ιστορία έως εδώ θα μπορούσε και από μόνη της να είναι ένα θαυμαστό παραμύθι της φύσης. Όμως κάπου εδώ μπαίνει ο άνθρωπος. Και μάλιστα οι άνθρωποι του Θιβέτ, οι οποίοι ζουν σε ένα από τα πιο απομόνωμένα μέρη του πλανήτη, την επαρχία Yushu η οποία είναι μία έκταση μεγαλύτερη και από την συρία, αλλά με πληθυσμό μόλις 400.000 ανθρώπους.
Για τους περισσότερους από αυτούς που ζουν στην εξοχή, η περίοδος του Μαΐου-Ιουνίου κάθε έτους είναι η εποχή του συγκεκριμένου μύκητα, του yartsa gunbu όπως ονομάζεται στην τοπική διάλεκτο.
Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι ξεχύνονται στα λιβάδια της περιοχής, και σκυμένοι επί ώρες πάνω από το έδαφος προσπαθούν να βρουν και να ανασύρουν τον πολύτιμο αυτό μύκητα.
Μάλιστα στο κυνήγι αυτού του φυσικού θυσαυρού πρωτοστατούν τα παιδιά, όχι μόνο γιατί έχουν καλύτερη όραση, αλλά και γιατί είναι πολύ πιο ευέλικτα στο διαρκές σύρσιμο πάνω στο έδαφος.
Το φυτό βγαίνει σε υψόμετρο πάνω από 4.000 μέτρα και απαιτεί τις ειδικές ικανότητες των θιβετιανών ώστε να μπορεί να αντέξει κανείς να δουλεύει σε τέτοια περιοχές με χαμηλή περιεκτικότητα οξυγόνου στον αέρα.
Ο πυρετός για το κυνήγι του yartsa gunbu είναι εύκολα εξηγίσιμος, καθώς αξίζει το βάρος του σε... χρυσάφι. Πωλείται σε μεγάλες αγορές της Κίνας και της Άπω Ανατολής, θεωρούμενο ότι έχει μεγάλες θεραπευτικές ιδιότητες από τον καρκίνο έως τους σωματικούς πόνους.
Αλλά αυτό που έχει εκτοξεύσει τελευταία την τιμή του είναι ότι θεωρείται πλέον ένα φυσικό... βιάγκρα που βελτιώνει σημαντικά την σεξουαλική ζωή τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών.
Η αναζήτηση του μύκητα εξελίσσεται με εντατικό ρυθμό τους δύο μήνες της άνοιξης, και παραμένει μία εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη δουλειά με αρκετή δόση τύχης (όπως ακριβώς και το κυνήγι του χρυσού).
Στην αρχική φάση, υπάρχει η περίπτωση να βρει κανείς έναν τέτοιο μύκητα κάθε 15 λεπτά συρσίματος στο χορτάρι, αλλά αργότερα, προς το τέλος της σεζόν, θεωρείται κάποιος τυχερός αν βρίσκει ένα μύκητα κάθε δύο ώρες.
Η ανάσυρσή του από το έδαφος απαιτεί χειρουργικές κινήσεις ώστε να μην καταστραφεί το κουκούλι της πεταλούδας, και να βγει το φυτό ακέραιο ώστε να πιάσει καλύτερη τιμή στην αγορά.
Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο σε ειδικά εργαστήρια, κανείς δεν έχει καταφέρει να φτιάξει yartsa gunbu σε συνθήκες φυτωρίου. Έτσι παραμένει η περιοχή του Θιβέτ η μοναδική στον κόσμο που παρουσιάζεται αυτό το φυτό, κάτι που σημαίνει και σημαντικά έσοδα για αυτή την πολύ περιορισμένη οικονομικά περιοχή του πλανήτη.
Τα στοιχεία που υπάρχουν για το 2013 κάνουν λόγο για 50 τόνους yartsa gunbu, τα οποία απέφεραν... 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια, περίπου το μισό απ' ότι συλλέγει το Θιβέτ από την άλλη μεγάλη πηγή εσόδων του, τον τουρισμό.
Ο μύκητας της πεταλούδας αποτελεί επίσης και την σωτηρία της παραδοσιακής ζωής του Θιβέτ, ή τουλάχιστον ότι έχει απομείνει από αυτήν μετά τις πιέσεις που ασκεί εδώ και χρόνια η Κίνα στην περιοχή. Στην υπόλοιπη Κίνα, οι μισοί από τους κατοίκους δουλεύουν πια σε αγροτικές εργασίες.
Στο Θιβέτ αντίθετα, που έχει συνολικά έξι εκατομμύρια κατοίκους και έκταση περίπου όσο και Δυτική Ευρώπη, η μείωση του πληθυσμού προς τις πόλεις ήταν μόλις 4% στην δεκαετία από το 2000 έως το 2010. Το yartsa gunbu αποτελεί ένα σημαντικό έσοδο για την περιοχή, το οποίο έχει συμβάλλει στο να μπορεί να ανταπεξέλθει στις δεκάδες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοί της.
Δεν λείπουν όμως και τα προβλήματα, ιδίως από τα προϊόντα «μαϊμού» που έχουν κατακλύσει την αγορά της Κίνας σε πολύ χαμηλές τιμές. Ενώ και ο πόλεμος του προέδρου της Κίνας Ξι κατά την διαφθοράς, έχει μειώσει και την παροχή ακριβών δώρων στους υψηλά ιστάμενους, με τον μύκητα της πεταλούδας να ήταν ένα από τα αγαπημένα δώρα προς τα μέλη του κόμματος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα κουτί με 80 τέτοια φυτά κόστιζαν περίπου 10.000 δολάρια μέχρι πριν λίγο καιρό, κάτι που έκανε αυτό το δώρο ιδιαίτερα πολύτιμο για τους αξιωματούχους στην Κίνα.
Το είδαμε εδώ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
-
Οι διαδοχικές γραμμές πετρωμάτων στην ακτή δείχνουν πως υπήρξε κάποιο ισχυρό σεισμικό γεγονός εξαιτίας του οποίου βυθίστηκε η πόλη ... -
Αναλογία χοληστερόλης: Πώς υπολογίζεται & τι σημαίνει; Η μέτρηση των επιπέδων χοληστερόλης αποτελεί παραδοσιακά εργαλείο αξιολόγησης του... -
Έρευνα για τα ενεργειακά ποτά ανατρέπει τα δεδομένα Τα ενεργειακά ποτά που περιέχουν καφεΐνη, είναι πολύ δημοφιλή, μπορούν όμως να βλάψουν τ... -
Ο Μακαριστός Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός, προλέγει τα επερχόμενα γεγονότα με ανατριχιαστική ακρίβεια Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης... -
«Ο καλύτερος τρόπος να διαβάσεις ένα βιβλίο με αποφθέγματα χωρίς να βαρεθείς, είναι να το ανοίξεις στην τύχη και αφού βρεις κάτι που ... -
Αργυρό τετράδραχμο Λυσιμάχου (Εμπροσθότυπος: κεφαλή Μ. Αλεξάνδρου κερασφόρου Οπισθότυπος: Αθηνά Νικηφόρος) Παρουσιάζουμ... -
"Πούλησα 6 σπίτια. Τώρα ζω στο ενοίκιο, 600 ευρώ τον μήνα."... Ο Ζάχος Χατζηφωτίου μίλησε για πολλά στο Πρωινό. Ιδιαίτε... -
Πόσο γρήγορα ανεβαίνετε 60 σκαλοπάτια; Από την απάντησή σας εξαρτώνται πολλά και αφορούν την υγεία της καρδιάς σας. Το τεστ της σκάλας είναι... -
Στα δικαστήρια βρίσκονται οι δήμοι Άργους -Μυκηνών και Ναυπλίου για τα χρέη της ΔΕΥΑΝ. Συγκεκριμένα, όπως κατήγγειλε ο δήμαρχος Άργους -Μυκη... -
Ο συνδυασμός μπανάνας και ανθότυρου αποτελεί την πιο υγιεινή επιλογή γλυκού για εσένα που προσέχεις την διατροφή σου. Αρχικά, η μπανάνα είνα...
